Auteur
Blogpost:
BeerVisser
Dilemma van een reisboekenschrijver
DONDERVOGEL is een reisboek. Het is het derde boek uit een reeks reisboeken waarin een reis dwars door een land, streek of stad wordt beschreven, aangevuld met achtergrondinfo, aan- en afraders en tips over wat te doen. Daarnaast wordt elk hoofdstuk in het boek aangevuld met webpagina’s op de website van de uitgeverij, waarop video’s, linkjes en andere wetenswaardigheden te vinden zijn over onderwerpen die in het hoofdstuk aan de orde komen. De boeken en de webpagina’s samen vormen zo een bron van informatie voor iedereen die zich wil verdiepen in het gebied, en zijn interessant voor zowel reizigers als thuisblijvers. Ik ben trots op DONDERVOGEL: het is een boek van het soort dat ik zelf graag had willen lezen voordat ik in mijn eentje naar Vancouver Island reisde, maar nergens kon vinden. Het is een reisverhaal en reisgids in één.
De laatste dagen ben ik aan het nadenken over de relevantie van dat reisgidsgedeelte. Want je hoeft geen hogere wiskunde te hebben gestudeerd om in te zien dat de crisis waar we mee te maken hebben het indirecte gevolg is van al dat rondreizen over de wereld. En als je daar niet van overtuigd bent, dan kun je niet ontkennen dat het feit dat de hele westerse wereld nu op slot zit alleen maar positieve gevolgen heeft voor de planeet. Het was lang geleden dat het water in de Venetiaanse kanalen zo helder was en de luchtkwaliteit boven Beijing zo goed. Dat al die safari’s, verre reizen en vliegtuigvluchten nu niet doorgaan, is een zegen voor onze aarde.
“Reizen doe ik het liefst alleen en het zal niemand ontgaan dat dieren en de natuur een grote drijfveer zijn bij het schrijven van mijn verhalen” schrijf ik in het nawoord van DONDERVOGEL. Maar het zijn juist de dieren en de natuur die de hoogste prijs betalen omdat wij met zijn allen zo nodig de hort op moeten. Op Vancouver Island bijvoorbeeld worden duizenden oeroude bomen gekapt voor de aanleg van fietspaden en parkeerplaatsen om de stroom bezoekers aan te kunnen. Daar schrijf ik natuurlijk óók over, maar door die aanraders en tips in mijn boek spoor ik anderen aan in het vliegtuig te stappen en hetzelfde te doen. En eigenlijk wil ik dat helemaal niet…
Niet alleen mijn boekpresentatie ging niet door. Ik was van plan om medio april een paar maanden dwars door Noorwegen te zwerven, op zoek naar verhalen voor een volgend boek in de Dwars-door-reeks. Ik had me al voorgenomen minder te gaan vliegen, en zou met de trein en de boot naar Oslo afreizen. Maar ook dat gaat nu natuurlijk niet door. In plaats daarvan zit ik nu thuis, zoals iedere Nederlander, en kan ik nadenken over wat ik aan het doen ben en wat er allemaal anders zou moeten.
Of mijn volgende boek inderdaad dwars door Noorwegen gaat, weet ik nog niet. Corona – dwars door mijn huis komt ook nog in aanmerking, in de voetsporen van de 18e-eeuwse ‘kamerreiziger’ Xavier le Maistre. (Hoewel ik vrees dat daar weinig lezers in geïnteresseerd zullen zijn.) Maar hoe dan ook, het schrijven over reizen is voor mij voorgoed veranderd. Er is een tijd van vóór corona en een tijd van erna. Ik blijf onverminderd trots op mijn boeken van voor die tijd, maar voel me wel uitgedaagd om vanaf nu een nieuwe vorm te vinden voor het schrijven over reizen.
Overigens voeren de reisverhalen de boventoon in DONDERVOGEL. Dus ook thuisblijvers en liefhebbers van reisverhalen kunnen er even mee wegdromen over Vancouver Island! Lees hier alvast een verhaal uit DONDERVOGEL – dwars over Vancouver Island…
