Blogpost:
Patrick Berkhof
Doe eens gek en crowdfund
Ergens tijdens de kerst borrelde zomaar een illuster idee boven: ik ga crowdfunden zodat ik eindelijk mijn boek kan gaan publiceren. Eens even kijken; volgende week starten? Zo ben ik, zodra ik een idee heb moet het snel, snel en het liefst de dag erna beginnen. Lijp. Alsof ik geraakt werd door een enorme golf van energie, schoot ik in de werkmodus. Nou heb ik daar de afgelopen jaren gelukkig van geleerd hoor, een ezel stoot zich geen tweede maal... je weet wel. Dus ik wist mijzelf aardig te beteugelen, ik zou mijzelf niet één week de tijd gunnen, maar vier. De dwaas. Voor het plannen van een goede crowdfunding staat drie maanden. Veel tips vond ik op de Academie van Voordekunst.
Depri maanden
Ik ging fluitend van start. Eenmaal bezig met mijn campagne schoten er natuurlijk gedachten voorbij van: ‘Hoe moeilijk kan het zijn, hun lukt het ook binnen no-time, waarom zou mij dat niet lukken?, misschien hebben zij wel een waanzinnig netwerk’. Ik negeerde een beetje de waarheid omdat ik in beslag genomen werd door het waanzinnige filmpje dat ik zou gaan maken. Het moest een aandachtstrekker worden. Maar januari was te koud en te grijs om te filmen. De meest depri maand van het jaar betekende nog wat: mensen zijn een beetje ingezakt van de maanden daarvoor. Sint, Kerst en het vuurwerk van Oud en Nieuw gieren nog door het hoofd. Gevolgd door de tegenvallende 13e maand en een geplunderde bankrekening. Al met al geen goede maand om vrolijk te gaan verkondigen dat je geld nodig hebt voor je boek. Goed, goed, ik zou het een maand uitstellen. Maart.
Ik en de planning!
Ik had zowaar een planning gemaakt en die ging ik stap voor stap af. Dat werkte, een lijstje met dingen die je kunt wegstrepen zodra je ze gedaan hebt. Het werd een flinke lijst. Perfectionist al ik ben, wilde ik van al mijn tegenprestaties foto’s hebben. Maar voor een foto van een boek heb je een cover nodig, voor een cover een titel en een flaptekst. En ik had zo'n acht verschillende tegenprestaties bedacht. Zo kwamen er steeds meer dingen om de hoek kijken. Oh, en misschien is het ook nog leuk om een website te hebben waar mensen meer informatie op kunnen vinden. Ik sloeg door, maar ik ging er nog steeds lekker tegenaan.
Een website moest er ook nog even bij
Ik heb de ballen verstand van het maken van een website, iets dat ik het liefst anderen laat doen. Die anderen zeiden ja, ja en het werd nee, nee. Ik heb geduld tot op zekere hoogte en daarom besloot het zelf toe doen. Op Youtube vond ik een filmpje. Volgens de maker zou ik binnen twee uur volledig begrijpen hoe ik een website bouw in Wordpress. Lacherig begon ik aan de video, toch twee uur later had ik de basis begrepen. (LINK) Het kwam voornamelijk neer op inhoud: tekst en foto’s. Je content moet aanspreken, de layout is eigenlijk bijzaak. Nou, dat kon er ook nog wel even bij: heul veul content. De lijst werd langer.
Zodra het loopt loopt het
En ik maar denken: ‘Zodra mijn campagne eenmaal loopt heb ik even rust’. Geen idee waar dat idee vandaan kwam, want het tegendeel was waar. Slaap lekker Patrick...
(wordt vervolgd)
Lees verder op mijn site
