Boeken zijn bijzonder mooie geschenken. Ze drukken soms uit wat we niet meteen onder woorden kunnen brengen. Dit vond mijn Eerste Lezer onder de kerstboom. Nu zal hij nog meer gemotiveerd zijn om zijn scherpste mes boven te halen en daarmee het komende jaar het manuscript van mijn vijfde thriller deskundig te ontleden. Voorlopig valt er nog weinig te ontleden aangezien het kiemidee nog in mijn hoofd zit. Maar zelfs in die embryonale fase is er een voorzichtig aftoetsen: klopt de voorlopige legpuzzel, ontbreken er geen stukjes, zijn de kleuren en de personages helder en tegelijk mysterieus genoeg zodat de lezer geprikkeld blijft, … Vragen die een schrijver niet uit de weg mag gaan, zelfs voor het 'echte werk' begint. Ik heb er alvast heel veel zin in.