Niks jagende winterstorm vrieskou en verlangen naar de geur van erwtensoep uit de keuken. De vrienden komen er wordt op gerekend, al dagen van te voren liggen de haantjes in de oven en suddert de rollade op een zacht vuurtje. Later ontfermd de vriezer zich over de heerlijkheden die de kerstmaaltijd zullen opvrolijken ongeacht de hogere temperaturen die maar niet willen zakken in de buitenwereld en nog zullen stijgen zoals werd voorspeld. De huiskamer vormt het gezellige decor al moeten er wat meubels verzet worden, de grote eettafel die altijd in de hoek van de kamer staat om meer ruimte te creeren in het dagelijkse bestaan, wordt nu versleept naar het midden van de kamer zodat er breeduit getafeld kan worden. Dat is vooral van belang voor de vrouwelijke helft van het echtpaar dat uitgenodigd is. Haar heup is lichtelijk ontwrigt door een val van een bankje waar ze op ging staan om kerstballen te pakken die op de plank in een doos zaten, terwijl ze moedig op me afhinkte met een pijnlijk vertrokken gezicht klonk het "we komen in elk geval hoor, ik moet mijn been niet fakseren en dan red ik het wel." Ik deed of fakseren ook gewoon in mijn vocabulaire voorkwam en knikte hartelijk," Je hoeft alleen maar te zitten en lekker te eten, je zult er geen spijt van krijgen,OK?"Het zijn gewoon de meest vriendelijke mensen die er zijn, zij laten hun beestenspul achter. Er zijn geiten ,hangbuikzwijntjes, kippen konijnen en ganzen en de hond,alles uit liefhebberij, het is er een drukke boel achter en naast hun huis,de man en de vrouw zetten zich helemaal in om hun tuinen en de kas te onderhouden. Hoewel op leeftijd weten ze niet van ophouden en zijn samen super gelukkig met hun drukke bestaan. Er blijft altijd tijd voor anderen over en de verhalen over de kleinkinderen laten hun gezichten stralen, "wanneer ze komen, gaan we aan de grote tafel in de keuken zitten, ik heb een barbeku gekocht dan hoeven ze niet tegen mijn rug aan te kijken." Waar in de wereld vind je nog meer liefde voor de kleinkinderen. De pannekoekjes worden op de tafel gebakken en het is er altijd feest.
Door vierkante vensters schijnt vroeg in de avond het warme licht naar buiten en lijkt het wel een kabouterhuis met alle versieringen binnen en buiten, er wordt geen plekje over geslagen.
De herinneringen aan voorheen vervagen, de gemaakte hartelijkheid die al begon bij de entree, "lang niet gezien zeg hoe gaat het er mee?" Meestal hoorde of zag je geen familie in jaren maar met de feestdagen zaten ze bijeen als verkleefde verkeerd gekookte spaggettie. De sfeer was om te snijden en bij de meesten was er de vrees voor die verkeerde opmerking,maar het was feest en daar mocht niemand aan twijfelen. Hoe rustigevend is het om met gelijkgestemde samen te zijn, de warme vriendschap te voelen over en weer, in een klein gezelschap te genieten van elkaars gezelschap, ja dat is feest.
Lees verder op mijn site
