Auteur
Blogpost:
Suzanna Esther
Geen stijl
Toen ik net columns ging schrijven kreeg ik de feedback dat het wel wat meer gestructureerd mocht. Oftewel, schrijven over één onderwerp, en niet meerdere topics in één stuk. Dat pikte ik heel snel op, maar mijn topics zijn wel heel divers gebleven.
Toch schijnt dat verwarrend te zijn. Als je kijkt naar columnschrijvers, of schrijvers die regelmatig ‘verhalen’ schrijven en delen, hebben degenen die standvastig zijn in hun topic de meeste volgers. Ik begrijp dat wel, want lezers willen een zekere continuïteit. Als je elke keer maar moet afwachten waar een column over gaat, en of het net zo leuk, of vermakelijk is als de vorige keer, haken de meeste mensen uiteindelijk af. ‘Onvoorspelbaar, excentriek, van hot naar her’ is mij dan ook menigmaal toebedeeld. Het is de aard van het beestje. Al zou ik heel erg mijn best doen, om mijn onderwerpen te beperken tot hoogstens twee, dan nog zou ik af en toe uitstapjes maken naar andere genres.
Op school was ik gek op een hele coole jongen, die vaak naast mij zat in de klas. Eigenlijk vonden we elkaar heel erg leuk, maar we waren zo verschillend dat we beiden wisten dat het niet ging werken. Althans, dat vertelde hij mij op een dag. Zijn letterlijke woorden zal ik nooit vergeten: ‘Jij hebt geen eigen stijl.’ Natuurlijk vond ik dat toen niet écht heel cool om te horen, en onze vriendschap was daarna ook redelijk snel voorbij. Ik was toen zestien jaar. Aan die woorden van hem heb ik heel vaak teruggedacht, zeker na ‘meerdere’ opmerkingen tijdens mijn leven over mijn ‘wispelturigheid, eigenzinnigheid, en de positieve versie: originaliteit’. Ook noemde men mij ‘een op hol geslagen professor’.
De laatste jaren dringt het steeds meer tot mij door dat het ‘niet hebben van een eigen stijl’ een negatieve klank heeft, terwijl ‘het niet hebben van een vaste stijl’ dat in mijn ogen wél heeft. In schrijven heb ik wel degelijk een eigen stijl qua schrijven, maar zit ik niet vast in een stijl qua onderwerpen. Qua persoonlijkheid heb ik wel degelijk een eigen stijl en dat is nou juist ‘geen vaste kledingstijl’ hebben. Ik gooi alles wat ik mooi vind lekker door elkaar. Mijn nieuwsgierigheid, brede smaak en het onderzoeken van nieuwe invalshoeken is onderdeel van mij.
Natuurlijk mag het soms wat genuanceerder, en zou ik iets consequenter kunnen zijn, maar juist het schrijven over alles wat mijn aandacht trekt, wat me fascineert of bezighoudt, wat er in de maatschappij gebeurt of anderszins geeft mij energie, en maakt schrijven nou juist zo leuk.
Psychologie, biologie, wetenschap, dieren, filosofie, damesperikelen, liefde, uiterlijk, observaties, gedichtjes, gekkigheid. Ik wil het gewoon allemaal. Dat is namelijk mijn stijl.
Lees verder op mijn site
