Auteur
Blogpost:
Erik Le Romancier
Groen pronkmokkeltje
Terug naar het eigenlijke onderwerp: groen over de vloer. Ja, ik heb inmiddels weer groen in huis. Deeltijdgroen, om precies te zijn. Nee, ik heb het niet over de kerstboom. Trouw aan mezelf en mijn wat nonchalante karakter, is mijn kerstboom dus echt nep. Zo nep, dat de fabrikant zo eerlijk was in zijn beschrijving van het gevaarte alleen te spreken over ‘kerstproduct’ en elke verwijzing naar het woord of begrip ‘boom’ angstvallig te vermijden. Een beetje van het niveau ‘cacaofantasie’ als aanduiding voor de aloude koetjesrepen die vanwege het belachelijke lage chocoladegehalte geen chocolade mochten heten. Op dat punt is het helemaal goed gekomen met mij - ik ben inmiddels dol op extra pure chocolade - maar kerst-technisch behelp ik me met een hard plastic kerstproduct uit Azië.
Nee, het deeltijdgroen waarover ik het heb, zijn doodeenvoudig de paar potten en kuipen met niet-winterharde planten die in mijn tuin staan en die bij dreigende serieuze nachtvorst naar binnen worden gesleept. En dat is het. Aan iedereen die in de volle overtuiging was dat ik hier een uiterst diepzinnig mysterie ragfijn zou gaan ontrafelen, bied ik mijn welgemeende excuses aan. Beste mensen, het wordt niet ingewikkelder dan dit. Maar laten we eerlijk zijn, meestal zijn eenvoudige oplossingen gewoon de beste. Ze zijn vaak alleen zo voor de hand liggend, dat je ze pas ziet als je er bijna letterlijk over struikelt of tegenaan loopt. En als dat dan gebeurt, vraag je je af waarom je ze in vredesnaam niet eerder hebt gezien.
Zo is het bij mij ook gegaan. Elk najaar gaan mijn vorstgevoelige planten dus naar binnen, en elk voorjaar keren ze weer herwaarts richting tuin, waardoor ik een paar maanden per jaar binnenkamers kan genieten van agaves, olijfbomen en ander levend groen. En genieten, oprecht genieten, doe ik. Wie mijn eerdere blogs heeft gelezen zou anders kunnen denken, maar ik houd echt van planten in huis. Zoals ik immers al eerder zei, zorgen planten voor veel sfeer en een prettig en gezond binnenklimaat.
En het puntje dat ik een beetje laks ben in het verzorgen van mijn groene vrienden, dan? Nou, Moeder Natuur is zo vriendelijk geweest hiervoor in een oplossing te voorzien. De planten die ik plichtsgetrouw naar binnen breng, schieten vervolgens namelijk allemaal in een soort van winterslaap of spaarstand, waardoor ze al die maanden dat ze onder mijn dak vertoeven nauwelijks verzorging nodig hebben. Ideaal! Zo worden planten, zelfs voor mij, eindelijk weer praktisch en behapbaar en kan ik me elk jaargetijde omringen met levend groen. Laat me jullie vertellen dat dit toch bijzonder goed voelt.
Kortom: eind groen, al groen. Rest mij de vraag aan jullie wie dit herkent? Of juist helemaal niet, dat kan natuurlijk ook. Ik hoor het graag, ook als jullie nog ideeën of verzoekjes hebben voor mijn blogs.
Vanwege de feestdagen schrijf ik volgende week en de week daarop overigs geen blogs. In plaats daarvan publiceer ik twee fijne teasers uit mijn in 2021 te verschijnen roman Lotsdochter’. Na de jaarwisseling neem ik jullie weer graag mee in mijn leven.
Lees verder op mijn site
