Blogpost: Willeke

Herkennig

03-02-2016 door Willeke

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

Ik heb net het boek: Ma van Hugo Borst uitgelezen. Ik ken Hugo alleen van de tv-programma's die ik niet wil zien maar ik vind dit boek een fantastisch verhaal over een proces, dat de familieleden en de patient overkomt en waar je niets aan kan doen. Je kunt er mee leren leven, je kunt het accepteren maar als je denkt dat je dat kunt, dan gebeurt er weer iets waardoor je, je houding en gedrag weer moet aanpassen. Het is een doorgaand proces dat je het liefst wilt stoppen, terwijl het doorraast. Er zijn momenten, dat het lijkt stil te staan en dan ineens lijkt het of het de stilstand moet inhalen en dan gaat het weer heel hard bergafwaards.
Er zijn momenten dat de patient boos is op iedereen of alleen op het ene kind en dan weer lijkt ze zich erbij neer te leggen, Het is een ziektebeeld dat chaotisch is en chaotisch verloopt.
En dan komen de momenten, dat je, je moet voorstellen aan je moeder, dan denk je: Gelukkig, ze weet niet meer wat er met haar aan de hand is."  Maar waarom zou je dan nog op bezoek komen en als je besluit een keer over te slaan, dan kan dat niet, dan moet je gaan want: Stel je voor?"
Je wacht op de dood en tegelijkertijd wens je hem weg en als die dan komt dan kan je aan het rouwproces beginnen, dat eigenlijk al jaren geleden begonnen is. Je neemt nu afscheid voor altijd.