Blogpost:
Lououise
Het boekenjaar van Lououise
Tweeduizend twintig is voor mij het jaar van de zinnen die beginnen met 'ondanks': ondanks corona, ondanks de omstandigheden, ondanks de moeilijkheden. Maar om mijn boekenjaar te beschrijven dien ik anders van start te gaan.
Dankzij corona en dankzij de omstandigheden heb ik eindelijk terug boeken volledig vastgepakt. Mijn zin en motivatie om in een boek te beginnen, was de laatste jaren van mijn middelbaar tot en met midden in mijn eerste jaar van de universiteit weggeëbd. Heel af en toe pakte ik een boek vast, en legde het gauw weer weg: niets kon mij bekoren zoals vroeger. Als kind en als jonge tiener las ik véél, maar dan ook echt héél véél.
Ik stak de schuld op de verplicht te lezen, tegenvallende boeken van het middelbaar en de dikke boeken die ik moest verwerken voor mijn bachelor: de neiging om een boek vast te nemen en er stevig in te verdwalen was verdwenen.
Dit jaar begon ik dan ook met non-fictie boeken, die me als kind weinig boeide. Toen wou ik eerder ontsnappen aan de wereld, maar nu wou ik meer te weten komen over onze wereld. Terug een boek vastpakken voelde vertrouwd en lezen verleer je niet, maar ik merk dat ik steeds weer geconcentreerder word. Ik begon met Rutger Bregmans De Meeste Mensen Deugen. Een grote mijlpaal voor mezelf en daarom zowel mijn boek van 2020, als het meest belangrijke moment op boekengebied.
Ik denk dat ik dit jaar een tien boeken gelezen heb, niet bijster veel, maar ik heb vooral veel zin gekweekt. Een Reading Challenge heb ik niet meegedaan, al ben ik het dit jaar wel van plan. Op Hebban een stuk of 25, maar liefst van al haal ik 50 boeken. Ongeveer eentje per week zou haalbaar moeten zijn, als ik afwissel tussen verschillende diktes en genres.
Onder de kerstboom krioelde het opnieuw van de boeken dit jaar, maar ik kan ook niet wachten om na de examens in januari zelf naar mijn lokale Standaard Boekhandel te gaan of naar De Slegte in de dichtsbijzijnde stad. Snuisteren tussen de boeken en een paar te veel meenemen naar huis. Alhoewel ik nog een hele grote stapel heb liggen: boeken kopen is een aparte hobby, en heeft totaal niets te maken met de boeken effectief lezen. Deze 'hobby' heeft de afgelopen jaren duidelijk niet stilgelegen.
Intussen, tussen het studeren door, heb ik Ongetemd Leven van Glennon Doyle uitgelezen. En nu ben ik begonnen met Lize Spit en haar debuut Het Smelt. Ik hoop dat ik hem op tijd uitkrijg, zodat ik nog voldoende tijd heb om Microeconomics van David Besanko helemaal vanbuiten te kennen tegen 7 januari. Ik heb ook nog een hele achterstand van jaren in te halen, dus voorlopig focus ik mij op de boeken die uitgekomen zijn en niet op degenen die zullen uitkomen in 2021.
Ik wens iedereen fijne feestdagen en een ontzettend mooi leesjaar! x
