Schrijven is niet alleen een reis, maar ook een queeste. Op dit moment ben ik op 96% van het geplande aantal pagina’s, dus deze maand zal ik het eerste boek niet afronden. Bepaalde scenes moet ik ook nog verder uitbreiden, maar het einde van dit boek en de queeste (ook mijn persoonlijke) is in zicht. Schrijven vergt alles van mij, want ik ben er in deze fase erg bij betrokken en het laat mij niet los tot het is afgerond. Elk moment dat ik kan schrijven doe ik het, en hoewel ik soms het idee heb ‘hoe moet ik verder’, vind ik mijn inspiratie weer terug door bijvoorbeeld Ierse muziek te luisteren of zelf te musiceren. Op dit moment ben ik op 96% van het totale aantal pagina’s dat ik wilde schrijven, en moet nog 5 scènes schrijven. Maar er zijn nog dertien scènes die ik nog moet aanpakken, omdat deze nog een ‘concept van een concept’ waren en de eerste losse scènes die ik schreef voordat ik echt aan het boek begon. Die had ik als ‘losse ideeën’ nog in Word geschreven en heb ze al rode draad gebruikt toen ik begon aan het boek. Ik merk nu steeds meer dat de ervaring van dagelijks schrijven zijn vruchten afwerpt. Doordeweeks tracht ik na mijn werk zo’n twee tot tweeënhalf uur te schrijven. Op vrijdag zo’n vier tot vijf uur. Voor vandaag zit het erop en heb ik ongeveer 18 pagina’s geschreven.
Lees verder op mijn site
