Auteur
Blogpost:
Ben Bokhout
de Elfsteen
Terwijl ik dit kopje tik, besef ik dat mijn boek, ‘de Elfsteen’, ook met een alarmerende boodschap begint. Maar bij die vertelling wist ik wat er verkeerd ging en ook, hoe het misschien nog goed kwam. Het was immers mijn vertelling.Maar nu … Ja, wat er fout liep is bekend en de gevolgen zijn duidelijk. Maar waarom het verkeerd ging, weet ik nog steeds niet.Ik begin opnieuw, dan wordt vanzelf duidelijk wat er mis ging.
Het liep fout. Voor een debuterend auteur die een boek uitgeeft in eigen beheer, is alles nieuw. Natuurlijk, je bent gewaarschuwd dat ‘het pas begint als je boek af is’. Dat is de ratio. Maar je gevoel zegt, dat nu het moment is gekomen om je vertelling te delen. Te delen met zoveel mogelijk lezers in de hoop, de verwachting dat velen net zo van de vertelling zullen genieten als jij tijdens het schrijven. Maar je bent realist. In plaats van met een voldaan gevoel achterover te leunen, zoek je een drukker, laat je een omslag voor je boek ontwerpen (of ontwerp je die zelf) en leg je een fors bedrag opzij om de uitgave van je boek te bekostigen. Vooruitlopend op de dag waarop je jouw boek aan de wereld mag presenteren, doe je mee aan een schrijversfestival, meld je aan de plaatselijke TV dat je boek op het punt staat te verschijnen, en verstuur je honderden appjes en e-mails. Alles met de aankondiging dat het boek 13 april wordt gepubliceerd en op die datum door de auteur wordt gesigneerd bij de plaatselijke boekhandel.En toen liep het fout.Alsof ik het voorvoelde. 12 april mailde ik de drukker en belde hem. ‘Voor alle zekerheid’. Die meldde dat de boeken onderweg waren en rond 15 uur bij mij werden bezorgd. Om 15.15 uur ontving ik een 2e mailtje van de drukker: ‘Het zit wat tegen. Maar rond half zes zijn de bestelde 100 exemplaren bij jou, de rest wordt bij het Centraal Boekhuis afgeleverd.’Misschien had ik langer moeten nadenken over die 13e. Maar ik ben niet bijgelovig en de boekhandel raadde af de signeersessie een week later te organiseren. Dat was immers de dag voor het paasweekend …Rond halfzes vrijdagmiddag de 12e werd ik ongerust en na zessen sloeg de paniek toe. De telefoon bij de drukker bleef onbeantwoord, evenals de telefoons van zijn medewerkers waarvan ik de telefoonnummers na veel moeite wist op te sporen. Die van de expediteur kende ik niet … Om 23.15 uur staakte ik mijn pogingen.Zaterdag 13 april: geen signeersessie. Wel honderden appjes en mailtjes verzonden. Niet met een uitnodiging maar met de afzegging van de signeersessie (snik). De boekhandel toonde alle begrip en ontving de mensen die ik niet meer had kunnen bereiken met boekenleggers. Die liet ik een eeuwigheid geleden drukken toen ik vast een beter humeur had …Maandag 15 april werden de boeken bij mij bezorgd, er werd opnieuw gemaild en geappt, en zaterdag 20 april was er een matig bezochte signeersessie.Waar het precies misging weet ik nog steeds niet.Misschien iets voor een volgende blog …
Blog 2 (laatste week juli 2019)
Na een periode vol zorgen ...
Na een periode vol zorgen om onze hond die we na een vriendschap van 14 jaar moesten laten inslapen, kom ik eindelijk toe aan mijn 2e blog.Zoals half en half beloofd (Blog 1) eerst iets over de te late levering van mijn debuutroman ‘de Elfsteen’. Er verliepen meer dan drie maanden (sic) sinds de te late levering en de dag dat ik dit blog schrijf. In die maanden bleek Pumbo (de bemiddelaar tussen mij en de drukker) niet in staat een verklaring voor de mislukte levering te produceren ... Ik vermoed dat het als volgt ging: Pumbo realiseerde zich niet dat boeken, die in Polen worden gedrukt, niet rechtstreeks maar via een netwerk van transporteurs bij het CB en de auteur worden afgeleverd. Daardoor communiceerde Pumbo met de verkeerde transporteur … en verstrekte mij de foutieve informatie.
De transporteur die de boeken bij me afleverde, vertelde mij (!) dat de boeken de 12e april (de afgesproken leveringsdatum!) op minder dan 50 km afstand van mijn huis lagen. Volgens die transporteur had ik zonder probleem een aantal boeken kunnen ophalen en was de signeersessie gewoon doorgegaan …
Genoeg hierover. Gisteren ging ik over tot ‘de orde van de dag’ en verdiepte me in reacties van lezers op ‘de Elfsteen’. Een spannende bezigheid maar de enige weg om te weten te komen of lezers al dan niet plezier beleefden aan mijn verhaal.
Tot nu toe vond ik drie reacties. Van de Hebban Scifi & Fantasy Club gaven de twee lezers 3 resp. 4 sterren; helaas zonder toelichting. Bij Bol.com gaf een mij volstrekt onbekende lezer(es) het e-boek 5 sterren en ‘adembenemend!’ (+Spannend, humor, verdriet, vele plotwendingen. – Geen) met als toelichting ”Als je van ouderwetse fantasy houdt dan is dit boek een echte aanrader. Het is enorm spannend, vele plotwendingen, humor, romantisch en nog veel meer. Het is ook enorm dik. Met de e-reader verzeker je je van vele uren leesplezier. Ik heb er enorm van genoten en ik hoop jullie ook!!!”
In die toelichting trof me het woord ‘ouderwets’. De reden: bij het schrijven van ‘de Elfsteen’ stelde ik me als doel een ouderwets goede vertelling te schrijven.
Nu maar hopen dat meer lezers vinden dat dat doel werd bereikt.
Blog 3 (tweede week december)
Na 5 weken Zuid Afrika en meer dan 100 kruiwagens bladruimen vind ik eindelijk tijd voor mijn derde blog. Voor mensen zoals ik (‘bitten by the African bug’) voelt een aankomst in Afrika altijd als ‘thuiskomen’. Voeg daarbij mijn bemoeienis met de olifanten (Introductie van vasectomie van dominante bullen = een diervriendelijke methode om olifant-overpopulatie in wildparken te voorkomen) en de hobby van mijn echtgenote en mij om vogels te kijken, en het plaatje is compleet. Anno 2019 kan de situatie in het wereldberoemde Kruger National Park alarmerend genoemd worden. Waar in veel andere parken maatregelen worden genomen (een ‘prikpil’ voor vrouwtjes of de vasectomie van dominante bullen) heeft Kruger geprobeerd de groei van de olifant-populatie te beperken door op minder plaatsen water op te pompen. Maar, Kruger is aan drie zijden ingesloten door rivieren die olifanten feilloos weten te vinden. Resultaat: meer dan 18.000 olifanten waar er 15 jaar geleden minder dan 9.000 rondliepen. Als gevolg daarvan wordt aan de vegetatie enorme schade toegebracht met alle negatieve effecten op de biodiversiteit. Velen vragen zich samen met mij bezorgd af hoe dit probleem ooit nog kan worden opgelost.Vergeleken met het olifant probleem in Kruger is de promotie van een boek, zoals ‘de Elfsteen’, klein bier. Behalve voor de auteur natuurlijk.De stand van zaken: sinds de verschijning van ‘de Elfsteen’ in April van dit jaar wisten 150 betalende lezers de weg naar ‘de Elfsteen’ te vinden. Ik gebruik deze formulering om aan te geven, dat vrijwel hetzelfde aantal paperbacks als ebooks de lezer bereikten. Op Bol.com leverde dat bij de recensies tot nu 1 x 4 en 4 x 5 sterren op. Het is altijd spannend om die reacties te lezen en de schrijvers van de recensies zou ik graag willen kennen. Helaas werkt dat systeem zo niet… Zodra ik tijd vind, ga ik me weer op het ‘boekpromotie pad’ begeven. Ook neem ik me voor om op de Hebban site een lijstje te zetten met een aantal van mijn favoriete boeken en schrijvers. Vraag me niet wat ik nu aan het lezen ben. Sommigen beweren dat ik niet eens tijd vind om een krant te lezen…
