Blogpost:
Charisse
Het Vergeten Boek van Charisse
Een tijdje terug had ik een opruim-bui, zoals velen in deze tijd van teveel vrije tijd in huis dankzij een geniepig virus. Ik vond een doos vol schatten, namelijk een doos die ik meeverhuisd had en daarna eigenlijk niet meer had ingekeken.
De doos bevat kleine, oude Engelstalige pocketboeken van bekende science fiction schrijvers uit het glorietijdperk van de SF. Héérlijk! Ik ben begonnen met een kleine inventarisatie van titels, maar het blijkt dat ik het merendeel zelf zal moeten toevoegen aan de Hebban-database.
Ik vond ook wat literatuur in deze doos. Ik had de twee boeken van Graham Greene al in het vizier, want die bleek ik al op "Te Lezen" gezet te hebben.
Maar er is een boek wat nog meer 'vergeten' is...
Wat is jouw Vergeten Boek?
Dat is deze boxed set "The Complete James Herriot".
Waar in huis vond je jouw Vergeten Boek?
Nota bene pontificaal in het zicht in mijn boekenkast!
Wanneer en waar kocht je jouw Vergeten Boek?
De exacte datum is onbekend, maar het was op een Boekenfestijn in Ahoy. Toen ik nog urenlang langs de opgestapelde boeken op de vele tafels kon kijken, dwalen, en ongegeneerd een trolley vollaadde. Dat waren nog eens tijden...
Deze fraaie box heeft mij 9,95 euro gekost. De folie zit er nog omheen...
Waarom wilde je dit boek graag lezen destijds?
Ik heb al een paar boeken van James Herriot gelezen en ik heb destijds naar de tv serie(s) gekeken. James is geweldig. In een tijd waarin de liefde voor huisdieren niet vanzelfsprekend was was hij al een reddende engel. Ik las de boeken altijd met een lach en een traan, en zou ze nu bijna in de categorie 'feelgood' doen.
Waarom is dit een Vergeten Boek geworden?
Omdat het openbreken van de folie impliceert dat ik eens moet gaan lezen. En één boek is een stuk minder intimiderend dan een serie van acht boeken.
Wat denk je nu over je Vergeten Boek?
Ik moet hier gewoon tijd voor gaan maken. Waarom niet? Maar ja, zoveel boeken, zo weinig tijd...
Ga je je Vergeten Boek deze week lezen?
Ik heb wat andere leesplannen, namelijk het weglezen van mijn derde pagina van 'Wil ik Lezen'. Door eerst Graham Greene weg te werken hoef ik hierna nog maar één boek te lezen, en wég is die derde pagina.
Maar ik voel me schuldig. Het was even ploeteren door het eerste hoofdstuk van Graham Greene. Zou het niet veel leuker zijn om te gaan genieten van een stuntelige jonge veearts? Dilemma!
Update van twee dagen later:
Die autobiografie van Graham Greene was toch niet zo interessant.
En ik heb het gedaan: de James Herriot boxed set is uit het folie! Ik ontdekte ook dat de boeken er niet op volgorde in gedaan in, en dat er andere titels voor de boeken zijn gegeven: de Amerikaanse markt heeft omnibussen met titels gebaseerd op een kerkelijk lied van Cecil Frances Alexander:
All things bright and beautiful,
All creatures great and small,
All things wise and wonderful,
The Lord God made them all.
Dit is de volgorde van uitgave die ik ga aanhouden als leesvolgorde:
- If Only They Could Talk (1970)
- It Shouldn't Happen to a Vet (1972)
- Let Sleeping Vets Lie (1973)
- Vet in Harness (1974)
- Vets Might Fly (1976)
- The Lord God Made Them All (1981)
- Every Living Thing (1992)
Update van weer twee dagen later:
Ik ben alweer bijna halverwege in "If Only They Could Talk"! Het is ook niet zo'n dik boek, iets meer dan 200 pagina's, en het is heerlijk leesvoer. Wel een beetje anders dan ik had gedacht: de nieuwe, jonge veearts James wordt sneller geaccepteerd door de boeren dan ik had gedacht. Zijn mede-veearts Siegfried is aardig. Leuk om te lezen dat in de jaren 30 de diergeneeskunde vernieuwde. De veelal huismiddeltjes of zelfgemaakte medicijnen werden langzaamaan vervangen door meer moderne geneesmiddelen. Wel sneu dat James' eigenlijk te laat bij zijn eerste patient, een duur jachtpaard met zware koliek, werd geroepen zodat hij niets anders kon doen dan het paard uit zijn lijden te verlossen. De relatie tussen de broers Siegfried en Tristan is minder vriendelijk dan ik altijd dacht.
Laatste update:
Het (eerste) boek is uit! Nog zeven te gaan... Maar de missie van Hebban is meer dan geslaagd: ik heb dat vergeten boek uit de kast gehaald, gelezen, en er zelfs een review over geschreven: lees mijn recensie hier.
