Blogpost:
Doortje Mosch
Het vergeten boek van Doortje
Ook op medisch gebied heb ik inmiddels enkele spannende momenten meegemaakt. Gesprekken met artsen die ‘meteen de klap uitdeelden’, of die me ‘geheel tegen hun gewoonte in’ adviseerden om ‘maar gewoon met de behandeling te beginnen zónder eerst de bijsluiter te lezen’. Het moge duidelijk zijn: ik kan wel tegen een stootje.
Toch heb ik wel degelijk één grote angst. Eentje die, zéker in het licht van het zojuist beschrevene, behoorlijk gênant is. Ik ben bang voor honden. Zodra er een hondje bij me in de buurt komt breekt het zweet me uit. Zelfs van de schattigste puppy krijg ik de zenuwen.
Uiteraard ontken ik het liefst dat mijn hondenfobie problematisch is. Ik heb immers al genoeg aan mijn hoofd in het dagelijks leven. Totdat ik vanwege de Week van het Vergeten Boek mijn boekenkast doorliep en een vergeten exemplaar ontdekte: Zondagskind van Judith Visser. Over een meisje dat praat met haar hond.
Ik kocht het autobiografische boek naar aanleiding van de Hebban Clubprijzen 2018. Vriendin Debbie en ik waren erbij toen de auteur in Rotterdam samen met haar hond het podium betrad om de prijs in de categorie Literatuur in ontvangst te nemen. Beiden zagen er schitterend uit. Al vond ik het diep in mijn hart toch enigszins vreemd, een hond in de boekhandel.
Nu, ruim een jaar later, word ik opeens met mezelf geconfronteerd. Heb ik Zondagskind onbewust aan de kant geschoven vanwege mijn angst voor viervoeters? Ondanks alle goede recensies en de imposante uitstraling van de schrijfster?
Ik besluit het boek direct te lezen en binnen drie dagen heb ik het uit. Ik ben oprecht geraakt door het verhaal. Wat een dapper, intelligent en interessant meisje is Jasmijn, de hoofdpersoon. Bizar genoeg ben ik zelfs jaloers op de band tussen haar en haar hond. Wat moet het ongelooflijk fijn zijn om zo’n trouwe vriend te hebben, die er altijd voor je is.
Ik ben heel erg blij dat ik Zondagskind in het kader van de Week van het Vergeten Boek heb gelezen. Nu alleen nog een manier bedenken om van mijn hondenangst af te komen. Wellicht heeft iemand daar een (boeken)tip voor?
