Blogpost:
Marianne van de Boeken
Het Vergeten Boek van Marianne van de Boeken met 2 updates
Annie Proulx - Klaaglied
Annie Proulx is een van mijn favoriete schrijvers. Ik houd van haar boeken over het ruige Amerika. Tot mijn schande zag ik dat ik haar verhalenbundel Klaaglied niet (uit)gelezen heb. Ik ben er ooit aan begonnen, de bladwijzer zat bij blz. 84, aan het eind van een verhaal.
Waar in huis vond je jouw Vergeten Boek?
Gewoon in de boekenkast naast de andere boeken van Annie Proulx. Soms doe ik dat als de stapel ongelezen boeken te hoog is en mijn boekentrap vol ligt, dan stop ik het boek in de kast met het idee, dat lees ik echt nog wel.Helaas staan er meerdere boeken in de kast waarin je een stukje van de bladwijzer ziet steken. Ooit aan begonnen en niet verder gelezen. Ik vind dat dat kan en mag, een boek niet uitlezen. Soms ben je er nog niet aan toe en dan ineens zie je het boek weer en lees je het ademloos uit. Het kan ook dat je nooit meer zin krijgt in dat boek. Tijd om het weg te geven.
Wanneer en waar kocht je jouw Vergeten Boek?
Op 14 maart 2002 kocht ik het voor 8 euro. Het is een Rainbow pocketboek, dus dat was toen een normale prijs. Ik heb heel lang achterin elk boek geschreven wanneer ik het kocht met de prijs erbij. Momenteel doe ik dat niet meer, moet ik toch maar weer eens mee beginnen. Best ‘interessant’ om te merken dat ik een boek heb dat al bijna 2 decennia ongelezen in mijn kast staat.
Eigenlijk moet ik al mijn kasten uitmesten en meteen al de ongelezen boeken gaan lezen of weggeven. Haha, dat doe ik natuurlijk nooit, veel te druk met lezen.
Waarom wilde je dit boek graag lezen destijds?
Eind jaren 90 ontdekte ik Annie Proulx met Scheepsberichten en daarna las ik nog een aantal boeken van haar, fantastisch vond ik haar taal en de beschrijvingen van het leven op het platteland van Amerika. Daar stond ineens voor een paar euro een verhalenbundel, ja dan ben ik niet te houden.
Waarom is dit een Vergeten Boek geworden?
Waarschijnlijk omdat het korte verhalen zijn, daarin kun je je niet zo verliezen als in een roman, vind ik.
Wat denk je nu over je Vergeten Boek?
Na Schorshuiden, het laatste boek dat ik las van Annie Proulx, ben ik heel benieuwd naar Klaaglied.
Ga je je Vergeten Boek deze week lezen?
Ik heb er zin in en ga het zeker uitlezen. Hopelijk lukt dat deze week.
Update 1
Wat is Annie Proulx toch een geweldige schrijver. Waarom ben ik in hemelsnaam dit boek ooit vergeten?
Het eerste verhaal Op het gewei is van een treurigheid en een onontkoombare droefenis, geweldig om te lezen.
Daarna nummer 2: Steenstad. Een echte Proulx, ze schrijft over mensen die roofdieren en slachtoffers kunnen zijn. Met haar beschrijvingen van een ruige, maar ook schitterende natuur en de belevenissen van een vos erdoorheen gevlochten, is het weer een pareltje van vertelkunst.
In het derde verhaal Een harde kern kreeg ik medelijden met de hoofdpersoon, maar vlak voor het einde van het verhaal kwam Proulx met een voor haar kenmerkende plottwist.
Op naar verhaal nummer 4. In totaal zijn het er 11, dus ik heb nog even te lezen. Heerlijk.
Update 2
Mijn vergeten boek is gelezen en weer terug in de boekenkast gezet. Ik heb vooral gelezen in bed. Dan is 1 of 2 verhalen lezen fijn, je kunt gerust gaan slapen, want het verhaal is afgelopen.
Mijn voorkeur gaat toch echt uit naar een gewone roman, je gaat er meer de diepte in, je leert je personages kennen en bij een kort verhaal blijft het meer aan de oppervlakte.
Nu nog een recensie schrijven en de Week van het Vergeten Boek is afgerond.
Je zult mijn niet horen zeggen, nooit meer een vergeten boek, want ik hoor al die vergeten boeken piepen in mijn boekenkast. Ja hoor, jullie komen allemaal aan de beurt, al kan het best een paar jaartjes duren.
