Blogpost:
Pako
Het zal toch niet?
Nu liet ik vanmorgen mijn hondje (!) uit en aangezien ik dicht bij een losloopgebied voor honden woon loop ik daar naartoe. Het is een dijk en daar lopen meerdere honden los wat erg gezellig voor mijn hondje is. Hij is erg sociaal en wil graag spelen. Na een paar minuten gezamenlijk maar op gepaste corona-afstand met de andere hondenbezitters te staan kijken hoe onze honden lekker spelen ga ik door en loop de dijk verder op. In de verte zie ik een vrouw aankomen lopen met een bruine 1-bonk-spieren-hond, strak aan de lijn, het type wie-laat-wie-nu-uit setje. Deze vrouw ben ik al vaker tegen gekomen.
De 1e keer was dit in de stad waar ze mij van verre toe riep om even om te lopen met mijn hond, die ik keurig aan de lijn had. Zij riep dat zij haar hond niet onder controle had en heel hard begint te trekken als hij een andere hond tegen komt en zij hem dan niet kan houden. Ik dacht nog: waarom ga je dan met je hond in de stad lopen als je geen controle erover hebt maar ik liep de andere kant toch maar op met mijn hondje.
De 2e keer dat ik haar tegenkwam riep ze van verre al of ik wilde wachten zodat zij met haar hond de dijk op kon. Wederom werd er geroepen: "ik kan de hond niet houden als deze een andere hond tegenkomt en er naar toe wil". Ik slaakte een zucht en dacht: "pfff, het is toch haar probleem dus loop dan zelf maar om of wacht zelf tot iemand anders met hond gepasseerd is." Daarbij schoot gelijk de gedachte door mijn hoofd: als die hond een kind maar niet verward met een hond want dan kan er nog wel heel iets anders gebeuren...... Ik en Kobus wachtten keurig.
En ook nu roept ze me van verre toe: "wilt u de hond aanlijnen want ik kan mijn hond niet houden als uw hond te dicht bij komt." Met in mijn achterhoofd nog het plaatje van de loslopende honden die wij net achter ons gelaten hebben en misschien ook wel wat irritatie van de vorige ontmoetingen zeg ik netjes tegen deze vrouw: "misschien kunt u beter een andere weg nemen want verder op lopen heel wat honden los." Waar op de vrouw uitvalt: "wat een bijdehante opmerking zeg, doe even sociaal en lijn je hond aan. Het is maar voor een klein stukje, wat ben jij asociaal zeg."
Ik sta even beduusd te kijken en zeg nogmaals tegen haar: "verderop lopen allemaal honden los, dit is een losloopgebied voor honden dan kun je dit verwachten." Wat er toen allemaal uitkwam..... Ik heb nog opgevangen dat ik ontzettend en vreselijk asociaal was maar ben snel doorgelopen en ja: met Kobus aan de lijn.
Toch liet het me niet los. Heb ik het nou zo mis? Ben ik de asociale hier?
Die vrouw heeft een hond die, overigens net als zij, uitvalt naar andere honden (zij dan naar de baasjes). Zij heeft haar hond niet onder controle en de hond trekt haar in zo'n situatie gewoon overhoop. Dat is een probleem. Dat is haar probleem. Waarom moet ik dan wachten of omlopen of aanlijnen (in losloopgebied) als wij hen tegen komen? Waarom ga je met zo'n hond die je niet kan houden en niet los kan laten een losloopgebied in waar iedereen rekening moet gaan houden met jou? Het is het verleggen van een probleem van jou naar een ander. En is het verleggen van jouw probleem naar een ander niet het asociale eraan? Of zit ik hier echt helemaal mis? Ben ik de asociale hier? Het zal toch niet?
