Auteur
Blogpost:
FrederiekVerberg
Van gescheurd krantenartikel tot manuscript
De bejaarde man met grijze bakkebaarden en een sympathieke uitstraling staarde vanaf de foto indringend mijn kant op. Zijn heldere groene ogen hielden me in hun greep. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Het was koud. December 2019 denk ik.
Er kwam een tuinhuis, er volgden kippen, konijnen en vogelhuisjes. De gepassioneerde Jacob zocht zwoegend naar de mooiste kleuren om de huisjes van kleur te voorzien en wist dat het kleine gevleugelte de huisjes met open armen ontvangen zouden. Ik zag een uitzicht voor me, met een klein kerkje, met glas in loodramen, vooraan een wei met onder andere fazanten en een klein kerkhof rechts. Er volgde een huisbaas en een buurman, waar Jacob stiekem onderbuikgevoelens van kreeg, en een buurvrouw waar het kalme dorpje hem een toekomst mee gunde.
Wie was deze man, wat schuilde er achter zijn licht glimmende ogen? Iedereen maakt fouten. Ook hij. De sleur van het leven nam hem in de afgelopen twintig, dertig jaren mee op pad. Hij die niet toegaf, hij die steeds maar niet tot inkeer kwam. Nu, vandaag de dag, terwijl er een portret van hem gemaakt wordt, beseft hij dat hij zich te veel liet meeslepen. Had hij eerder al stilgestaan bij zijn eigen gevoel, zijn eigen verlangens? Dan had hij die ene fout niet gemaakt.
En daar was Nola, de journaliste in het bruisende Amsterdam, een negenentwintigjarige wiens leven volledig is bepaald door haar vaders fouten. Ze neemt Jacob van alles kwalijk, maar geeft hem ruimte. Iets teveel ruimte misschien zelfs. Is zowel zijn afwezigheid als aanwezigheid de bron voor al haar beslissingen?
Jacob is inmiddels te koop: https://www.bookspot.nl/boeken/jacob-9789464183214
Wat een foto niet allemaal met je kan doen...
Lees verder op mijn site
