Auteur
Blogpost:
Annet Hulst
Hoe ik een boekengek werd - deel 4
Bijna elke week werden we verrast door een mailtje van een lezer die zo blij was met de website, of van een journalist die een artikel over chicklit wilde schrijven, of van een uitgeverij met een plan. Als hobby begon de website behoorlijk uit de hand te lopen. We kregen het druk. Gelukkig waren er vrijwilligers die graag mee wilden lezen, waardoor ons team groeide en groeide. Een van de eerste vrijwilligers was J, hardwerkend, betrouwbaar en een super-chicklit-fan. Ook bood collega E. aan om onze website een make-over te geven en te zorgen dat hij 'futureproof' werd.
Waarom was chicklit zo'n hype? Waarom vonden al die slimme meiden (waaronder ikzelf) die romantische boeken toch zo leuk? Om die vraag te stellen hadden we een heus forum op Chicklit.nl neergezet. Ik startte een topic waarin ik deze vraag stelde. Ik kreeg nul reacties. Chicklit lezen en filosofische vragen stellen is kennelijk geen veelvoorkomende combinatie. Alle andere onderwerpen zorgden echter wel voor veel interactie en nog meer bezoekers.
Het forum ging, bij gebrek aan een moderator (leermomentje!) een eigen leven leiden. Misschien kon het niet uitblijven, maar er ontstonden ruzies, fikse ruzies. Het nieuwe interactieve internet 2.0 had een keerzijde. Nieuwe mensen werden slechts met moeite geaccepteerd. Steeds vaker kreeg ik mailtjes van lezers die zich niet welkom voelden op het forum. Ik probeerde de 'zelfbenoemde leiders’ van het forum hierop aan te spreken, maar kreeg een berg van kritiek. Ook J. die actief op het forum was en meer in de leeftijdscategorie van de forummers paste, lukte het niet de regie terug te pakken. Ik had er slapeloze nachten van. Dat onze site een plek was geworden waar mensen gekwetst werden en zich niet welkom voelden was absoluut niet de bedoeling. Na weken van twijfelen besloot ik de stekker uit het forum te trekken. Veel protest volgde, maar het voelde als een enorme opluchting. De actieve groep meiden die elkaar had ontmoet op het forum, startte een eigen forum en iedereen leefde nog lang en gelukkig.
Het antwoord op mijn vraag kreeg ik van Josie Lloyd en Emlyn Rees (zie deel 3). In het korte interview dat Nova met Josie Lloyd en Emlyn Rees hield, zegt Josie op een gegeven moment dat chicklit zo populair is, omdat wij een generatie zijn die geen problemen gekend heeft. Geen honger, geen oorlogen. Het gevolg is dat we onze eigen problemen maken en erg met onszelf bezig zijn. Toen, in 2004, vond ik dat een onnozele uitleg. Waarom moest het nu weer zo zwaar? Waarom mochten we niet gewoon genieten van chicklit? En waarom waren onze problemen geen ‘echte’ problemen? Later, toen ik wat ouder was, snapte ik pas wat ze bedoelde en toen snapte ik ook dat ze gelijk had. De tijdgeest heeft een weerslag op de boeken die gelezen worden.
Dus die erotische boeken-rage is het gevolg van de huidige tijdgeest...?
Het zou niet lang duren of ik ontgroeide de chicklit. Maar daarover meer in deel 5.
Lees verder op mijn site
