Blogpost: Izzy van der Horst

Hoe swingen geen vanzelfsprekendheid is - gelukkig.

11-08-2019 door Izzy van der Horst

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

‘We kunnen anders binnenkort wel even afspreken?’ stelde de man vrolijk voor. Hij was minstens twintig jaar ouder dan ik en helemaal niet mijn type. Even stond ik perplex. Mijn man en ik waren op een feest in Groningen. Een beetje een alternatief feestje was het. Wel leuk. Van alles liep er rond. Eerder die avond hadden we al onze bewondering uitgesproken over een knap stel, volledig gekleed in latex. Latex ziet er fantastisch uit. Als je het eenmaal aan hebt. Want dat is namelijk nog een kunst op zich. Maar daar ga ik je een andere keer over vertellen. Nu waren we dus op een feestje.

Behalve de prachtige mensen in latex liepen er ook mannen in leren broeken en vrouwen in leren jurkjes. Ze zagen er stoer en zelfverzekerd uit. Daartussen contrasteerden de doorgewinterde hippies met hun gele en oranje kledingstukken. En dan had je ook nog de ‘doorsnee’ feestgangers, met dito kledingstijl. Het mooie van dit soort feesten is dat iedereen elkaar accepteert. Je mag zijn wie je bent en je mag je kleden hoe je wilt. En wees niet bang, je wordt niet raar aangekeken hoor. Eerder nog zul je een compliment ontvangen omdat je jezelf durft te zijn.

De meeste gasten op dit feest zijn, hoewel ze redelijk openminded zijn, geen swingers. Zij houden het bij kijken en flirten. Oh, en ze weten het wel hoor, dat sommige stellen verder gaan dan dat. Vinden ze prima. Soms worden ze wel eens benaderd na een lekker potje flirten. Dan leggen ze uit dat zij niet zo ver willen gaan. In de swingerswereld staat respect hoog in het vaandel. Nee is nee. Even goede flirtvriendjes.

Maar goed, om een kort verhaal lang te maken. De man die mij vroeg af te spreken vroeg dat natuurlijk niet zomaar. Voor je beeldvorming, en niet omdat ik hem direct in een hokje wil plaatsen, deze man hoorde bij de doorsnee geklede gasten. Aardige gozer, overduidelijk geen swinger. Bij één van de vele brandende vuurtonnen buiten kwam ik hem tegen. We warmden ons op en kwamen aan de praat. Na verschillende gemeenschappelijke raakvlakken vroeg hij naar mijn relatiestatus. Trots vertelde ik hem over mijn man. Mijn man was op dat moment binnen aan het dansen. En sjansen, wellicht. Ik hoopte het voor ‘m.

‘Zijn jullie swingers?’ Al snel stelde hij de onvermijdelijke vraag. Ik onderdrukte een glimlach en knikte bevestigend. Exact hier, op dit moment, stelde hij voor om eens af te spreken en in datzelfde moment besefte ik dat zijn beeld van swingers gebaseerd bleek op in scène gezette, korte filmpjes voor volwassenen waarin iedereen gewillig is. Zoals gezegd stond ik even perplex, maar daarna hielp ik hem snel uit de droom.

Mijn man en ik, wij zijn inderdaad swingers. We vinden het leuk om andere mensen bij ons seksleven te betrekken. Mensen waarmee we ten eerste een goede lichamelijke klik hebben. En een leuke babbel erbij is ook zeker een vereiste. Kritisch hè, haha. Het swingen is dan ook een extraatje binnen onze relatie. Iets wat niet vanzelfsprekend is maar wel heel leuk als het gebeurd. Gemiddeld een paar keer paar jaar, schat ik zo in. En alleen als het voor iedereen helemaal goed voelt.

Achteraf heb ik samen met mijn man wel gelachen hoor. Om de vanzelfsprekendheid waarmee de man aannam dat wij dan met iedereen wel zouden willen afspreken. Zo werkt het natuurlijk niet.

Een vriendin van me is gay en maakt het wel andersom mee. Soms merkt ze dat vrouwen bang zijn dat ze op hen valt. Enkel en alleen omdat ze vrouw zijn! Terwijl diezelfde dames dat nóóit denken over alle heteromannen die zij dagelijks tegenkomen. Een staaltje omdenken.

Lees verder op mijn site