Blogpost:
BibliophileSan
Interviewreeks met Nederlandstalige auteurs, dit keer: Pen Stewart
Lees hieronder haar antwoorden op de vragen!
1. Wie ben je, en waar kunnen we je van kennen?
Ik ben Pen Stewart, en sommigen zullen me zeker kennen van op facebook, want ik ben hier redelijk actief. Niet alleen op de verschillende pagina’s die ik beheer, maar ook in diverse groepen voor lezers en schrijvers. Ik schreef reeds drie boeken en tientallen korte verhalen. De eerste twee boeken waren verhalenbundels: ‘Nanokanaries en Olifantenhersenen’ was de eerste, gevolgd door ‘Tijd M.A.N. Chine’. Mijn laatste boek is een verbeeldingsroman, een cross-over van diverse fantastische sub-genres, met de titel ‘Wintercode’.2. Hoe kwam je op het idee voor je eerste boek?
Mijn eerste boek is altijd een manuscript gebleven, en het was niet echt een idee, eerder een scène. Die viel me in, op een avond toen ik alleen thuis was. Ik schreef die scène uit en vroeg me toen af hoe die personages daar, in die situatie, verzeild waren geraakt. Voor ik het wist, schreef ik een boek vol, en zo ontstond Laersinweld, waarin ook mijn gepubliceerde boek, Wintercode, zich afspeelt.
3. En dan is je eerste verhaal af…. Wat nu? Hoe heb je het aangepakt?
Het was een lange zoektocht, want ik wou geen POD of betaaluitgever. Maar om vandaag iets regulier gepubliceerd te krijgen, dat is niet simpel. Het heeft me dan ook 5 jaar rondzoeken en netwerken gekost alvorens ik bij Quasis Uitgevers terecht kwam. Ik volgde fora, facebook, ging naar conventies en fairs en sprak met veel mensen. Ondertussen leerde ik bij, zodat ik de juiste keuze kon maken voor Wintercode.
4. Heb je een favoriete passage van je eigen hand?
In Wintercode is dat wanneer Sia in de modderstegen van Walput naar het misdaadsyndicaat van Lester Hold gaat:" ‘Raven?’ Ik wervelde in de verlaten steeg om mijn as. Mijn zwaarden wervelden mee in volstrekte harmonie met mijn lichaam, op het ritme van de krijgsdans van mijn spieren, mijn ledematen. Hun metrum vond pas een rustpunt op enkele inches van de ontblote nek van een wachtpost. Het moment bevroor. Zweet liep in mijn haar en vermengde zich met de regen. Lichtbollen, ver uit elkaar, verlichtten de stegen rondom mij zwak; de nachtwind dreef mistige flarden uiteen, maar slaagde er niet in de stank te verdrijven." Ik hou ervan om een dergelijke sfeer neer te zetten. Daar kan ik écht van genieten tijdens het schrijven, maar ook tijdens het herschrijven.5. Heb je een quote uit een boek die je is bijgebleven?
De torens van romander, van W.J. Maryson, waarin men zegt dat niet het eindpunt van de reis altijd het doel is, maar soms ook de reis op zichzelf. Dat is me altijd bijgebleven.
6. Heb je misschien een tip voor schrijvers in de dop?
Veel lezen, en veel schrijven, dat zijn eigenlijk de belangrijkste dingen. En nooit opgeven.
7. Ben je bezig met een volgend boek? Waar haal je de inspiratie vandaan?
Dit interview lees je verder op mijn blog:
Lees verder op mijn site
