Blogpost:
guidokleij
Je maakt nog eens wat mee
Ik hoor dan niets, heb dan geen aandacht voor mijn omgeving, let niet op de tijd, kortom ik leef helemaal in mijn eigen wereld.
Maar soms, soms wordt ik bruut uit mijn eigen wereld gehaald.
In mijn vorige blog schreef ik dat ik in mijn vakantie het lezen weer had opgepakt na een leuke, maar vooral drukke periode. Er zijn twee voorvallen die ik met jullie wil delen.
1: Onze kamer had een balkon. Als ik op vakantie ben, lees ik s'avonds altijd op het balkon. Lekker in de buitenlucht even een stuk lezen totdat ik naar bed ga. Nu deed ik dat ook deze vakantie. Ik was lekker aan het lezen, tot opeens het licht op mijn balkon uitging. Om 11 uur s'avonds. Gelijk naar binnen gegaan om te kijken of er ergens een schakelaar was, maar dat was niet het geval. Ben ik maar gaan slapen.
2: Het eerste voorval in mijn hoofd hebbende had ik besloten om voortaan maar te gaan lezen in de lounge van het hotel. Heerlijke banken, ideaal om in te lezen. Meestal ging ik tussen 11 en half 12 weer naar mijn kamer. Geen vuiltje aan de lucht. Een van de laatste avonden had ik weer iets leuks.
Ik ging zo op in mijn boek, dat ik hem tegen 12'en bijna uit had. Jullie raden het waarschijnlijk al. In de lounge van het hotel gingen de lichten om 12 uur uit. Zat ik daar weer in het donker. En ik wilde het boek toch echt uitlezen. Heb ik het boek maar voor de deur van onze kamer uitgelezen. Daar brandde het licht nog wel..
