Auteur
Blogpost:
Yvonne Franssen
Kamer 305… waar gáát dat boek eigenlijk over?
Moord. Wat anders?
Op de achterflap is een fragment uit Kamer 305 te lezen:
“Pas na tweeën ’s middags werd ik weer wakker. Mijn hele wezen schreeuwde om Martijn, maar hij had niets meer van zich laten horen en wat zou ik moeten zeggen? Toch graai ik nu met wild kloppend hart naar mijn telefoon. Het aje is echter van Corine.
Hoe lang moet ik mijn nieuwsgierigheid nog bedwingen? Serieus Kim, ik maak me zorgen. Wat is er aan de hand?
Wat is er aan de hand? Absoluut een goeie vraag. Dat zou ik ook wel willen weten. Wat er aan de hand is, is dat ik denk dat mijn minnaar zijn vrouw heeft vermoord, mijn echtgenoot heeft geprobeerd mijn moeder te vermoorden en ik bang ben dat een van mijn cliënten onderweg is om mij te vermoorden. Meer niet. Niets om je zorgen over te maken.”
Dan denk je als lezer vast en zeker aha! Duidelijk. Iedereen wil iedereen vermoorden. Zo logisch.
En dan is er nog deze intrigerende quote:
“In de literaire thriller Kamer 305 raken de levens van Kim en Eva met elkaar verstrengeld tijdens hun huiveringwekkende zoektocht naar het motief achter enkele mysterieuze moorden.”
Ik hoop althans dat jullie het een intrigerende quote vinden, ik heb er een hele dag over nagedacht. Waarbij het niet zozeer mijn bedoeling was om te vertellen waar Kamer 305 nou precies over gaat, als wel om jullie nieuwsgierigheid op te wekken.
Maar wat nog meer?
Er is echter één aspect van het verhaal tot nu toe onbesproken gebleven terwijl dat eigenlijk misschien wel de kern van het verhaal is: orgaandonatie! Dát is waar het om draait in Kamer 305!
Want wat gebeurt er met je als je na je dood je organen of weefsel doneert aan een zieke medemens? Ben je dan wel echt gestorven of blijft er een stukje van jou bestaan? Leef je voort in de ontvangers van je organen?
En wat betekent het voor de mensen wier leven je redt door je organen te doneren? Stel je ze in staat om hun leven voort te zetten op de manier waarop ze dat gewend waren? Blijven ze zichzelf? De persoon die ze vóór de transplantatie waren? Of raken ze onder de invloed van hun orgaandonor? Neemt hun donor misschien gaandeweg hun persoonlijkheid over? Zou dat kunnen? Nee toch? Zoiets gelooft toch niemand? Of… ?
Lees dat boek! Koop Kamer 305!
