Zaterdag 26 en zondag 27 mei was het Keltfest, een Keltisch festival dat dit jaar voor het eerst in Vijfhuizen, Haarlemermeer, werd gehouden. Mijn uitgever, Godijn Publsihing, is op verschillende festivals aanwezig met een kraam en dit was de eerste keer dat ik meeging. Omdat ik ook als bezoeker weinig naar festivals ben geweest, vond ik het best wel spannend. Ik heb er voor gekozen om alleen op zaterdag te gaan en zat die ochtend om half acht al in de trein. Daar heb ik meerdere malen het spiekbriefje nagekeken waarop ik had geschreven hoe laat en van welk spoor de aansluitende treinen vertrokken. In de tweede trein had ik bijna anderhalf uur, dus gelukkig tijd genoeg om lekker in een boek te lezen en een paar sinaasappels te eten. Aangekomen op station Schiphol was het zoeken naar de bus en even was ik bang dat ik die zou missen, aangezien de reisplanner maar een korte overstaptijd aangaf. Uiteindelijk bij toeval toch het bordje “bussen” gevonden en na een blik op het infobord had ik de juiste halte gevonden. Ruim op tijd. Doordat de ov-chipkaart kastjes (of hoe je die dingen ook noemt) in de bus niet werkten, mocht iedereen gratis mee. Ik wist dat het zo'n twintig minuten duurde voordat ik moest uitstappen. Toch durfde ik niet te lezen. Ik wilde niet het risico lopen om de halte te missen. Eenmaal bij de juiste halte uitgestapt, moest ik nog de weg naar de ingang van Keltfest zien te vinden. Op hun website stond dat het één minuut lopen was vanaf de bushalte, maar nergens was iets te zien of te horen. Twee andere mensen, die ook naar Keltfest wilden, hadden hetzelfde probleem. Eén van hen belde een vriend op die wel de weg wist en zodoende kwamen we na bijna twintig minuten wandelen bij de ingang. Daar mocht ik zonder geldig ticket niet verder, dus even een belletje naar Godijn Publishing. Na korte tijd kwam een collega auteur er aan met een polsbandje en kon ik zo naar binnen lopen. De kraam was al helemaal ingericht en voor mijn meegebrachte ingelijste poster van Het goud van de Gelaarsde Kat werd een mooi plekje gevonden. Tussen het verkopen en kletsen met bezoekers door, was er genoeg tijd om de rest van Keltfest te bezoeken. Er was aan jong en oud gedacht, met onder meer een kinderweide, zelf tin gieten, een ruime keuze aan eten en drinken en vele kramen waar je dingen als zwaarden, elfenoren, kleding, sieraden, kruiden, puzzels en natuurlijk boeken kon kopen. Halverwege de middag was er vlak voor onze kraam een bijzonder evenement, de lancering van de sf/fantasy verhalenbundel Achterblijvers. Het was een mooi moment met een glaasje mede en veel enthousiaste mensen. In deze bundel staan verhalen van allerlei auteurs, waaronder eentje met een bijzondere persoonlijkheid. Aan het eind van de bloedhete middag begon ik toch wel moe te worden. De lange treinreis met veel hard pratende mensen, het onbekende en nieuwe van een groot festival, de muziek die continu klonk, de eindeloze stroom van bezoekers in allerlei kostuums en de voortdurende warmte eisten hun tol. Daarbij opgeteld het feit dat ik door een tijdelijk vitamine D te kort veel sneller moe was. Op mijn werk was ik, als gevolg hiervan, bijvoorbeeld na zo'n zes uur werken helemaal gesloopt en thuis zat ik 's avonds veel op de bank te slapen. Als er een rustige, stille plek was geweest waar ik even tot rust kon komen, had ik het waarschijnlijk langer vol gehouden, maar daar dacht ik natuurlijk thuis pas aan. Eigenwijs als ik ben, heb ik het toch nog een paar uur volgehouden. Aan het begin van de avond gaf ik eindelijk aan de vermoeidheid toe en ben ik naar huis gegaan. Terug op Schiphol heb ik eerst genoten van een heerlijke kom huisgemaakte tomatensoep voordat ik naar de trein ging. Na een reis van weer twee uur was ik thuis. Zeer moe, maar ook zeer voldaan. De hele volgende dag moest ik bijkomen van Keltfest en vroeg ik me twee dingen af. Was het verstandig om te gaan? Was het leuk om te gaan? Het eerste antwoord is: misschien niet. Het tweede antwoord: absoluut!
Auteur
