Blogpost: Marlies Slegers

Kinderboekenbal

05-10-2023 door Marlies Slegers 3 reacties

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

Afgelopen vrijdag was het weer zover: het geweldige Kinderboekenbal! Het CPNB organiseert dit ieder jaar aan de start van de KBW. Maar sinds twee jaar ,is het echt een FEEST. Daarvoor ook wel, maar toch anders. Toen liepen er vooral kinderen rond, met plakhandjes van de gratis ijsjes en een enorme suikerhigh, en liep je als auteur wat verdwaald tussen de andere genodigden, vooral van de sponsoren. We klaagden er soms onderling over: hoe het ECHTE grote mensenboekenbal toch een totaal andere vibe was dan het Kinderboekenbal. Hoe er op het Echte bal geen lezers rondrenden met suikerspinnen die tegen je jurk aakwamen, hoe je op het Echte bal vast niet de hele tijd gevolgd werd door lezers die een handtekening wilden. En hoe leuk Kinderen voor Kinderen ook was, op het Echte bal was er vast een heel vette hippe DJ. En werden schrijvers de volgende ochtend wakker met katers en tatoeages, waar ze niets meer van wisten.

Nou, dat hebben wij dus ook sinds twee jaar. En vrijdag was het weer zover. 

Het was weer een heel fijne avond. De heenweg was lang, want file, maar ik was toch nog net op tijd op de fijne uitgeverij voor het heerlijke Indonesisch eten. Daarna reed mijn auto met vier schrijfsters erin naar het feest zelf. En liep opeens Robert Dijkgraaf - de minister - voor me. Zal vast naar een ander feestje gaan, dacht ik nog. Maar nee, hij reikte de zo terecht gewonnen gouden penseel en griffel uit. En hij had een mooie toespraak over de kracht van verbeelding. En Edward Van de Vendel en Anoush Elman en Djenné Fila namen hun griffels mee. Eveline Aendekerk (outfit!) memoreerde eerst nog over wat een heftig jaar dit is geweest, met alle haat rondom collega Pim, die er gelukkig gewoon was. En daarna trakteerde ze ons op het goede nieuws dat steeds meer jongeren lezen en dat het goed gaat met het kinderboek. Ik sprak veel te weinig mensen, liep tegen geweldige boekhandelaren aan (‘wij zijn team Pelle! ’), zag recensenten en YouTubers staan, besprak het nut en de al dan niet partijdigheid van recensies, zag schrijvers zich ontpoppen tot dancing queens en kings, zocht een kwartier lang naar wc’s, bewonderde outfits, zocht naar mensen die er achteraf niet waren, danste op de geweldige DJ (nee, niet op de DJ- op zijn muziekmix), constateerde dat de prins op het witte paard ook gisteravond niet daar liep, at een veel te lekkere Indiase snack die ook in een van mijn kinderboeken beschreven wordt, had op de terugweg een gezellige Eefje Kuijl naast me waardoor ik niet oplette en een omweg via Waalwijk nam, plofte moe maar voldaan in bed en werd wakker met twee plakplaatjes op mijn arm. Een van de Biebboys en een van Tijs Van Marle.
Zo’n bal dus. Keep it up, CPNB!