Blogpost:
Leo Willemse
Lezen in een (on) rustige tijd?
Honger naar woorden?
Toch is de honger naar tekst, boeken, tijdschriften, kranten, op papier en digitaal, gigantisch. Boekhandels doen het goed, online en in het echt. Bibliotheken zijn gesloten, dat wat zo vanzelfsprekend was, naar binnen lopen, een tijdschrift lezen, met je (klein) kinderen boeken uitzoeken, zelf ‘langs de kasten’ snuffelen-het is nog steeds onmogelijk. Bibliotheek Waterland heeft verrassingstassen ‘in de aanbieding’ en dat is een groot succes: meer dan 2500 aanvragen. Online is veel te beleven, zoals voorlezen op afstand, live vanuit de bibliotheek. Voor volwassenen is Suzanna Jansen (Het Pauperparadijs!) bereid gevonden live voor te lezen: het voorleesvirus voor volwassenen. In zekere zin vindt de bibliotheek zichzelf opnieuw uit.
Lezen als huiswerk?
We hebben veel meer tijd om te lezen, roept men overal. Is dat zo? Veel mensen zijn natuurlijk thuis, maar hebben zoveel aan hun hoofd dat lezen nou niet hun eerste behoefte is, stel ik me zo voor. Heb je wèl tijd, tipt men boeken die je wellicht inzicht kunnen geven in hoe men met eerdere, misschien vergelijkbare crises omging. Keer op keer raadt men De pest, Albert Camus (1948) aan. Dat is een indringend boek, een aanrader. Maar nú voelt dat toch als ‘huiswerk’.
Digitaal valt te genieten van de Decamerone van Boccaccio, uit de 14e eeuw, waarin tijdens de grote pestepidemie in quarantaine zittende mensen elkaar verhalen vertellen om zo de tijd te doden. Topacteurs als Ramsey Nasr en Hadewych Minis lezen dagelijks een episode voor. Die verhalen zijn vaak heel geestig, zo herinner ik mij uit de film van Pasolini uit de jaren ‘70. Superieur tijdverdrijf. 
Christine Otten, energieke schrijfster uit Tuindorp Oostzaan, pakt het net wat anders aan. Ze organiseert wekelijks een Facebookbijeenkomst waarbij ze voorleest en ingaat op live gestelde vragen over haar werk. Geweldig! Gewoon blijven lezen?
Dat raad ik zeker aan! Blijf zo goed en kwaad als het kan lezen en ook fysiek als digitaal voorlezen aan uw kinderen en misschien ouderen die in hun verzorgingshuis naar vertier hunkeren.
Ik zou me niet druk maken over wat u moet lezen. Ik ga u geen tips geven zoals ik zou doen als de vakantie voor de deur staat, want we hebben geen vakantie. Jan Cremer-op 20 april werd deze eeuwige rebel 80 jaar, zei het heel treffend in een gesprek met Frits Spits in De Taalstaat: ‘We zitten in een cel, maar de deur staat open’. Klik bijvoorbeeld Welk Boek Nu? verrassende fictie voor enthousiaste lezers aan en u wordt overstelpt met tips (voor de verrassingstas of boekhandel). Of sluit u aan bij een van de vele lezersgroepen op Facebook: zelf zit ik bij #boekperweek. Hebban, Goodreads en LibraryThing helpen u ook verder. 
Zelf lees ik, omdat een aantal vrijwillige werkzaamheden zijn weggevallen, meer dan voorheen. Ik wil me zo min mogelijk uit mijn leefritme laten halen (zover dat mogelijk is natuurlijk), daarom lees ik niet anders dan vóór ‘dat woord’. Al moet ik zeggen dat de biografie over de geniale 19e eeuwse Amsterdammer Jacob van Lennep, Een bezielde schavuit, door Marita Mathijsen, me toch bij ‘dat woord’ bracht: omdat Jacob Amsterdam de nog steeds functionerende Duinwaterleiding schonk - was het aantal choleraslachtoffers eind jaren ‘60 van die 19e eeuw aanmerkelijk lager dan elders in het land. Maar dat boek gaat over nog véél meer. Ik wens u veel sterkte toe in deze onrustige tijd, en lees als u rust wil vinden vooral datgene waar u zin in heeft!
Leo Willemse
Reacties
Lees verder op mijn site
