Blogpost:
Remkon
Lezen is het nieuwe roken (4)
Er stond nog meer onzin. Een Winkler Prins. Een Bosatlas. Een driedelig woordenboek. Een vijfentwintigdelige “Baedeker voor de huisvrouw”. Wie wil zoiets nou lezen? Plankvulling. Wanddecoratie. Ik vond ook een dik boek met de sprookjes van Grimm. Boeken van Tolstoj. Die zagen er ontmoedigend uit. Helemaal rechts onderaan trof ik een stuk of dertig deeltjes uit de Dick Bos – serie aan. Twee rijen dik. De eerste die ik opende, viel bijna uit elkaar.
Maar de inhoud beviel me wel. Spannende, vloeiend getekende avonturen. Ik ging er rustig bij zitten, op de grond. Ik was weer thuis. Leuk, maar na een tijdje ging het wat vervelen. Ik legde ze op een stapeltje naast me. Tijd om weer verder in de kast te kijken. Een rijtje pockets met ronde band trok mijn aandacht: Avonturen in de Stille Zuidzee, Drie jongens op een onbewoond eiland, De strijd om het goudschip…Dit leek me interessant. Al gauw was ik verdiept in de avonturen van Arie Roos, Jan Prins en…Bob Evers. Gek genoeg heette de serie Bob Evers, maar speelde deze held zelf een bijrol.
Helaas bleef ik niet lang ongestoord in mijn hoekje. Een oudere heer, die ik oom moest noemen, maar in werkelijkheid een broer van een aangetrouwde oom was, kwam bij me kijken. ‘Wat is dat? Dick Bos? Die heb ik lang niet gezien! Dat is uit mijn jeugd.’ Hij begon een heel verhaal over De Oorlog en verboden boekjes die onder de bureaus door in de klas circuleerden. Best leuk, maar ik was met iets anders bezig. Hij bladerde een boekje iets te driftig door. Dat bladeren deed me pijn. Voor het eerst voelde ik aan dat een boekje met liefde en respect diende te worden behandeld. Hij maakte er ook geluiden bij: ‘Ha! Ja! Jiujitsu! Ken je dat? Hij hees zijn omvangrijke lichaam omhoog om wilde bewegingen te maken. Ik vond Dick Bos zelf beter.
Een neef kwam erbij en ze begonnen samen een boekjesbespreking. Twee ooms en een buurman sloten aan. Allemaal middelbare mannen van boven de dertig. Allemaal Dick Bos en Bob Evers-fans. Mijn stille hoekje begon niet meer zo stil te worden. De weg van de cake-kring naar de keuken en het toilet was versperd. Dit leidde tot klachten, maar dat hoorden we al niet meer. Er werden meer boeken uit de kast getrokken. Asbakken en glazen bier meegenomen.
Ongewild was ik een leesclubje begonnen.
