Auteur
Blogpost:
Laurens van den Broek
'Maanscherf' is de doorvorsende debuutroman van Laurens van den Broek
Nog een paar aprilse nachten slapen en dan is het zover: de lancering van Maanscherf, mijn literaire eersteling. Wat ooit begon als een kort verhaal is uitgegroeid tot een volwaardige debuutroman. Vorig jaar zamelde ik met crowdfundplatform Slagboom geld in om de publicatie te bekostigen. Uiteraard met succes, anders zou dit boek, dat door Uitgeverij Palmslag wordt gepubliceerd, er nu (bijna dan) niet liggen. Na jaren van schrijven en schrappen, herschrijven en herschikken mag ik mezelf eindelijk auteur noemen. Trots en koudwatervrees vechten om mijn onverdeelde aandacht.
In 2014 nam ik deel aan het allereerste Das Mag Zomerkamp voor jonge aanstormende schrijftalenten. Pakweg een jaar voorafgaand aan het kamp pakte ik voor het eerst de pen op om een fictief verhaaltje te schrijven. Lezen is altijd al een favoriete bezigheid geweest, nu wilde ik zelf een poging wagen. Al gauw had ik de smaak te pakken en volgden er meerdere korte verhalen. Mijn toenmalige vriendin spoorde me, na ergens een oproep om inzendingen gezien te hebben, aan om een van deze korte verhalen, dat ik Het internaat noemde, op te sturen. Immers, wat had ik te verliezen? En verdomd: ik werd na twee selectierondes uitgekozen en mocht als een van de lucky few mee. Hetzelfde kamp waar Lize Spit ook aan deelnam. Over lichtende voorbeelden gesproken.
Nu wil ik hier niet oeverloos uitweiden over die fascinerende dagen in Zuid-Limburg, maar je kunt gerust stellen dat het Zomerkamp een katalysator was in mijn ontwikkeling als schrijver. De workshops, de persoonlijke interactie met gearriveerde schrijvers, met andere gelijkgezinde talenten – het was en is nog altijd de beste motivatie om verder te schrijven. Kort na het kamp was ik tot op het bot gemotiveerd en begon gelijk te schrijven aan een nieuw verhaal. Het moest Meridiaan gaan heten en zou het verhaal worden van een jonge ornitholoog op zee. Dat verhaal, hoewel het jaren in een bureaulade stof heeft liggen happen omdat het leven zich tussen mij en mijn literaire ambities worstelde, werd dit boek.
Maanscherf is een ontwikkelingsroman over Alphonse 'Fons' van Felius, een ornitholoog met zowel een Frans als Nederlands paspoort. Het is nog purper aan de horizon als hij een zeilboot huurt in de haven van een slaperig Frans kustplaatsje en koers zet naar Les Sept Îles, een archipel waar veel jan-van-genten leven. Tijdens zijn onstuimige reis weet Fons op onnavolgbare wijze grote gebeurtenissen in zijn leven met elkaar te verbinden. Deze inzichten sterken hem in het geloof dat vogels boodschappers van voorzienigheid zijn – hoezeer dat ook tegen zijn rationele aard indruist. Gaandeweg ontpopt de zeilexpeditie zich tot een zoektocht waarin alles Fons alles op alles moet zetten om zijn verstand niet te verliezen.
Met intermitterende hoofdstukken leert de lezer Fons’ verleden kennen en waarom hij nu is wie hij is en doet wat hij doet. Het grote thema waar Fons mee worstelt in zijn leven is het noodlot: bestaat het daadwerkelijk of zijn we allemaal overgeleverd aan de willekeur van een onverschillig universum? Mijn hoop is dat Maanscherf een moment (liefst een aaneenschakeling van momenten natuurlijk) van verwondering en begoocheling oproept bij eenieder die het leest. Dat het mensen aan het denken zet, ongeacht of ze het een goed of slecht boek vinden. Dat gegeven zou ik al mooi vinden. In mijn optiek is het al geslaagd als het ook maar één iemand weet te raken en diegene bijvoorbeeld weet aan te sporen tot zelfreflectie. Dan is dit gehele jarenlange proces voor mij al de moeite waard geweest.
Trouwens: waarom moest ik zo nodig een boek schrijven? Wat gaat het toevoegen? Gezien het toch al zo volle literaire speelveld lijken mij dit terechte vragen. Laat ik vooropstellen dat Maanscherf schrijven een vorm van creatieve therapie voor mij is geweest. De drang om te creëren heb ik altijd in me gevoeld. Vaak gaf ik toe aan die drang door te tekenen, eindeloos veel tekenen. Tijdens je middelbareschoolperiode wordt je de vraag gesteld: wat wil je hierna worden? Dan ga je bij jezelf te rade: wat kan ik, waar ben ik goed in? Het werd een opleiding Industrieel Ontwerpen in Enschede, want daar kan je je tekentalenten omzetten in het (grafisch) ontwerpen van producten. Pas op grofweg twee-derde van mijn studie kwam ik erachter dat ik helemaal geen bèta was. Hoezo zag ik dat nu pas? Dat was de periode dat ik het schrijven ontdekte en merkte dat het me soepel afging, dat ik hield van het spelen met taal. Na het afronden van de ontwerpopleiding ging ik elders een kunstmaster studeren waarmee ik veel meer met taal bezig kon zijn. Dat bleek een schot in de roos.
Soms kom je ergens pas veel te laat achter, maar beter laat dan nooit. Spijt van mijn keuzes heb ik hoe dan ook niet. Wat Maanscherf toe gaat voegen aan de Nederlandse literatuur, dat is niet aan mij om te bepalen. Ik kan alleen zeggen wat het boek voor mij betekent: het is een onverbloemde liefdesverklaring aan het leven. Een project waar ik totale creatieve vrijheid over had – ik schreef het boek en ontwierp eveneens de kaft. Een project dat mij evenzeer heeft gevormd als ik het project heb vormgegeven. Een project waarin ik alles van mezelf heb gestopt en ik mezelf beloond zag met zingeving.
In zekere zin is dit boek mij, ben ik het boek. Elke pagina ervan is zo melkwit als de maan, een bleke scherf beschreven door de kraters van mijn gedachten. Hopelijk weet er tenminste ééntje u te prikken en te prikkelen.
'Maanscherf' is verkrijgbaar via www.palmslag.nl en online boekhandelketens
Verkoopprijs: €20,95
ISBN: 9789493059498
Paperback met flappen, 274 pagina's
Lees verder op mijn site
