Blogpost:
Jasper B.
Mijn eigen gedichten
Allereerst wil ik zeggen dat ik het ontzettend leuk vind dat je op mijn blog kijkt! Ik wil op deze blog wekelijks een zelfgemaakt gedicht zetten. Daarbij leg ik uit waardoor ik geïnspireerd raakte. En ach, soms zeggen woorden toch al genoeg. Dan hebben ze geen verdere uitleg meer nodig. Tenminste, dat vind ik.
Ik zal me eerst netjes voorstellen: Ik ben Jasper. Ik doe alles op zijn Jaspers. Dat kan ik van Annie bijvoorbeeld niet zeggen. Die deed alles op zijn Annies. Dat gaat niet. Ze heeft het wel geprobeerd hoor!
Het lijkt me mooi om deze blog te beginnen met een gedicht waardoor ik geïnspireerd raak. Het is meer een lied. Dit nummer schreef Toon voor zijn overleden vrouw. Zijn gemis was groot. Helaas heb ik zelf ook wat verliezen gekend. En ik merk dat deze tekst waar is. Je neemt iemand altijd en overal met je mee in je hart.
Lente me – Toon Hermans
Ik zing je, ik refrein je
Ik sherry en ik wijn je
Ik cello en ik vleugel je
Ik Rembrandt en ik Breugel je
Ik koffie en ik thee je
Ik strand je en ik zee je
Ik spel je en ik blader je
Ik moeder en ik vader je
Maar zou ik jou iets mogen vragen
En dat gaat veel verder dan een zoen
Zou ik jou wat mogen vragen
Zou jij voor mij wat willen doen
Lente me, zomer me
September me en winter me
Want ik heb jou voor altijd lief
Morgen me, middag me
Avond me en nacht me
Blijf bij me asjeblieft
Ik zie in je ogen weer de bloesem van de appelboom
En je zomers kan ik voelen op m'n wang
Ik zie de bladeren weer vallen op onze lieve droom
En de lichtjes van kerstmis zie ik bewegen op de bank
Lente me, zomer me
September me en winter me
Want ik heb jou voor altijd lief
Morgen me, middag me
Avond me en nacht me
Blijf bij me asjeblieft
