Blogpost:
Jess
Mijn lezersweg
Mijn moeder vond het slaapverwekkend, mijn vader kwam niet verder dan Astrix en Obelix of de Rooie Oortjes onder de zonnebank en mijn oudere zus las echt alleen als ze op vakantie ging en dan ook echt maar 1 boek, vaak over 'echte' dingen (Over je lichaam, over het hiernamaals, over hondengedrag etc.) Maar daar zuchtte ze dan ook de hele vakantie over (duurt te lang, saaie stukken) Een boek lezen omdat het een prachtig verhaal was dat zat er niet in, want wat was daar het nut van?
Als mijn ouders vroeger op zaterdag avond uit gingen, logeerden mijn zus en ik altijd bij oma. Bij oma logeren was altijd feest. Lekker lang opblijven en voor we gingen slapen had oma altijd het boek 'Ziezo' van Annie M.G. Schmidt paraat.
Mijn zus, mijn oma en ik kozen dan alle drie een versje om voor te lezen. Mijn zus liet haar beurt voorbijgaan want zij vond hier niet zoveel aan. Mijn oma koos altijd willekeurig een versje. En mijn keuze was altijd hetzelfde, ik kon namelijk nog helemaal niet goed lezen. Dus iedere zaterdagavond werd mijn zus getrakteerd op een hakkelige versie van 'Ik ben lekker stout' die dan ook extra lang duurde. Toen de jaren verstreken ging dat lezen steeds beter en breidde ik mijn geweldige keuzes uit naar ‘Marietje van dalen uit kreukelendamme’, ‘Babbelbetje’ en ‘De brievenbus wou niet meer’. Wanneer wij te oud werden om nog bij oma te moeten logeren en mijn neefjes en nichtjes daar ook niet vaak meer kwamen om te slapen, heeft mijn oma mij het boek gegeven omdat ik als enige nog altijd las. Ik heb het ‘Ziezo’ boek nog steeds en zal deze altijd koesteren.
Toen ik een jaar of 14 was gingen wij op vakantie met de boot. Daarmee voeren wij heel Nederland rond en op sommige dagen waren we dan de hele dag onderweg. Mijn zus en ik moesten altijd genoeg ‘vermaak’ meenemen voor onderweg. Op de dag dat we zouden vertrekken gingen mijn vader en ik nog even naar de Spar voor de laatste boodschappen en ik kwam terecht bij de tijdschriften. Daar viel mijn oog op een boek wat mij direct aansprak. Het heette ‘De kat die… de toon aangaf’ van de auteur Lilian Jackson Braun. Ik was mijn hele leven al gek op dieren en een boek met katten in de hoofdrol was helemaal mijn ding dacht ik, dus dit boek wilde ik wel heel graag proberen. Toen ik verder keek in het schap vond ik ook ‘De kat die… bergen verzette’ van dezelfde auteur. Mijn vader was niet kinderachtig dus ik kreeg beide boekjes voor de vakantie. Wat had ik ervan genoten! Onderweg wilde ik nog meer van deze auteur lezen dus in ieder stadje waar we waren ging ik de boekhandels binnen om te zoeken naar de rest van de serie die ik kon kopen van mijn vakantiecentjes. Omdat de boekjes wel al wat ouder waren, waren ze niet zo heel makkelijk te verkrijgen. Dus toen we terug waren van vakantie begon ik op marktplaats te surfen voor de rest van de collectie en zo kreeg ik uiteindelijk alles compleet.
Na de gehele serie meerdere malen verslonden te hebben en nog ouder te zijn geworden keerde ik terug naar de boekhandel. Tijd voor een nieuw genre! Ik had recent Bridget Jones Diaries gezien op tv en kwam erachter dat dit een verfilming was van een boek. Ik had geen idee! Er waren dus grappige verhalen met vrouwen in de hoofdrol in boekvorm! Dit genre heette ‘Chicklits’. Daar wou ik wel meer van weten. Dus ik had een beetje rond gekeken en stuitte op een serie van Sophie Kinsella, namelijk ‘Shopaholic’. Dit was wederom een schot in de roos. Mijn intresses liepen door naar Jill Mansell, Marian Keyes, Lauren Weisberger en Jane Fallon. Niet snel volgden daar ook de Romans achteraan. Dit was minder grappig en meer aangrijpend en daar hou ik toch ook wel erg van! Heerlijk meeslepende verhalen met een goed plot! De eerste Roman die ik las was van Daniëlle Steel en die heette ‘Palomino’. Onnodig te zeggen dat ik meteen helemaal fan was van dit genre! Mijn favorieten zijn Nicci Gerrard, Daniëlle Steel en Joanne Harris.
Toen deze boeken ook een beetje eentonig begonnen te worden was ik toe aan iets nieuws. Thrillers kwamen nu in beeld. Maar hoe kies je een goede thriller? Ik hou wel van een beetje spanning, maar een boek waarbij de ledematen je om de oren vliegen is niet echt ‘my cup of tea’. Uiteindelijk werd het een beetje iene, miene, mutte en mijn keuze viel op ‘Vrijdag’ van Loes den Hollander. Wat ben ik daar tot op heden blij mee! Loes den Hollander is mijn absolute lievelingsschrijfster van het Thriller genre en ik heb haar al meerdere malen mogen ontmoeten. De auteurs die ik verder graag lees zijn Esther Verhoef, Nicci French, Marion Pauw, Simone van der Vlugt en Judith Visser.
Uit pure nieuwsgierigheid heb ik daarna een keer Fantasy geprobeerd. Ook dit viel in de smaak! Het eerste fantasyboek wat ik las was ‘De wetten van de magie – Het zwaard van de waarheid’ van Terry Goodkind. In dit genre worden de dingen vaak wel wat heftiger geschreven, veel seks, veel macabere omstandigheden en gedetailleerde beschrijvingen van gruwelijkheden, maar een verhaal die echt helemaal fantasy is heeft toch iets speciaals. Ik heb nu de gehele Wetten – serie compleet en mijn interesse gaat ook uit naar Jean M. Auel, Christopher Paolini en Raymond E. Feist.
Het enige genre wat mij gewoon niet pakt, is horror. Ik heb verschillende Stephen Kings geprobeerd, maar het kan mij gewoon niet boeien. Ik hou ook niet van horror. Ik kijk ook geen horrorfilms. Ik wordt er onrustig van en vind veel dingen vaak erg vies en akelig. Misschien komt dit omdat ik op jonge leeftijd wel eens ben blootgesteld aan ‘The american werewolf in London’ en ‘The Thing’ waardoor ik geen gordijn meer normaal open durfde te doen, of vanaf de deurpost zo op het bed sprong omdat ik bang was dat dat vieze enge hoofd met die spinnenpoten eronder vandaan zouden komen. Op mijn Hebban boekenlijst zal dus nooit een horror boek voorkomen.
Dus.. Waarvan ik eerst dacht ‘Hoe kan ik nou een stukje schrijven die lang genoeg is’ vraag ik me nu af of ik niet een beetje ben doorgedraaft, maar dit was mijn lezersweg. Lezen is mijn lievelingshobby. Ik kan zo in een boek verdiept zitten dat alles om me heen totaal vergaat en het verhaal speelt zich dan gewoon af in mijn hoofd als een prachtige film. Ik ben ook één van die personen die eerst het boek wil lezen voordat ik de film kijk. En wanneer ik de film dan gezien heb vond ik tot nu toe het boek altijd beter. Mijn boek is ook altijd mee. Je weet nooit wanneer je hem toch opeens nodig hebt of kunt gebruiken en nu ik zoveel verschillende interesses heb kan ik lekker lezen waar mijn hoofd naar staat. Dan iets zwaars, dan iets luchtigs en dan weer iets aangrijpends.
Sinds ik Hebban heb ‘ontdekt’ maak ik kennis met steeds meer auteurs, ik vind het heerlijk om een beetje te bladeren door de vele verschillende boeken die staan beschreven, zoeken naar verwachtte boeken en boeken die pas verschenen zijn die ik in de boekhandel heb gemist. Ik vind het superleuk dat mensen mij willen volgen en op mijn beurt lees ik ook jullie recensies, blogs en andere reacties. Ik kijk ernaar uit!
