Blogpost:
Peter van Bavel
Mus - Kristof Desmet van LetterRijn
Genre: Young Adult
Uitgeverij: LetterRijn
ISBN: 9789491875564
Aantal pagina’s: 181
Uitvoering: hardcover
Verschijningsdatum: 08 juni 2018
Met dank aan Uitgeverij LetterRijn voor het recensie-exemplaar.
Over de auteur
Kristof Desmet (1971) is leraar Nederlands en ontwikkelt tevens leermethodes Nederlands. ´Mus´ is na ´Scherven’ (2016) zijn tweede boek voor jongeren.
Inhoud
Mus beschrijft de zoektocht in de wereld van een zestienjarig meisje, na de scheiding van haar ouders. Zij heeft moeite met het vinden van haar weg om deze nieuwe situatie het hoofd te bieden en maakt hierin keuzes met afschuwelijke gevolgen, voor de mensen in haar directe omgeving. En het meest nog voor haarzelf.
De omslag van het boek toont het isolement, het verdriet en de wanhoop van de hoofdpersoon.
Het boek is naast een proloog en een epiloog opgedeeld in ongenummerde hoofdstukken die te herkennen zijn aan een grote dikgedrukte hoofdletter aan het begin van ieder hoofdstuk. De proloog is een flash-forward, waarna het eigenlijke verhaal worden verteld, waarna de epiloog zijn naam eer aandoet en het verhaal als geheel mooi afsluit en rond maakt.
Mijn mening
De karakters worden authentiek neergezet en groeien in het verhaal. Het taalgebruik is uitermate goed gekozen en zet de sfeer en de belevingswereld van jongvolwassenen waarheidsgetrouw neer. H
et verhaal zal jongeren in de leeftijd van 12 tot 18 jaar enorm aanspreken. Voor jongere kinderen is het door het op sommige momenten expliciete taalgebruik niet aan te raden. Hierin schuilt nu net wel de kracht voor de oudere lezers.
Het boek behandelt thema’s die nauw verbonden zijn met pubers in een instabiele gezinssituatie, na een scheiding. Naast schuldgevoelens leiden boosheid, somberheid en angst tot een negatief zelfbeeld waaraan alle gebeurtenissen te koppelen zijn.
Kristof Desmet is in staat dit verhaal zo realistisch te vertellen dat ik na afloop moet gaan wandelen om het een plekje te geven. Wat een heftig verhaal. Beklemmend doordat wat er gebeurt vanuit de gedachten en belevingswereld van de hoofdpersoon uitermate logisch is maar door de ogen van de ouder als zelfdestructief en zeer verdrietig wordt ervaren. Ook de broer-zus relatie van aantrekken en wegduwen is wereldecht.
Het enige punt van verwondering zit hem voor mij in het opvallende feit dat er geen volwassene is die onverstandige keuzes maakt of onvolwassen reageert op de situatie. Dit vind ik niet reëel. In werkelijkheid merk ik dat er altijd wel volwassenen zijn die mee in de kinderbeleving gaan door onvolwassen te reageren of acteren. Die miste ik, achteraf bezien. En dat zal de jongvolwassen lezer niet. Die vindt dat alle volwassenen zo reageren als beschreven.
Als muziekliefhebber heb ik genoten van het gebruik van songs en songteksten om de nostalgisch fijne sfeer van vroeger, voor de scheiding, te illustreren.
Eindoordeel
Een vet boek voor de doelgroep. Het is helemaal van nu. Als vader van drie pubers is dit zo echt dat ik er kippenvel van krijg. De jeugd leest steeds minder, zelfs voor de leeslijst op de middelbare school. Ik kan mijn eindoordeel over dit boek het beste geven door een weergave van het gesprek hier in huis gisteren: “Waar gaat dat boek over”, vraagt 13. Ik lees de achterflap voor. “Als je hem uit hebt en gerecenseerd, mag ik hem dan?”.
Mijn persoonlijke songtekst
“I've looked at life from both sides now
From up and down and still somehow
It's life's illusions I recall
I really don't know life at all”
(Joni Mitchell – Both sides now)
Mijn score
Ik geef dit boek 4,5 sterren
Peter van Bavel - recensent De Perfecte Buren
