Blogpost:
Lailatski
NaNoWriMo
Onder normale omstandigheden (geen Coronapandemie) zou ik hier nooit aan meedoen, maar nu heb ik weinig anders om mij te vermaken. Ongeveer 1675 woorden op een dag schrijven is geen kattenpis, zeker niet dertig dagen achter elkaar. Op een groot deel van die dagen moet ook nog gewoon gewerkt worden, dus ik ben benieuwd hoe het gaat. Ik ben een uitzonderlijk trage schrijver en mijn kladversies zijn over het algemeen om van te huilen. Ik vrees dat deze challenge de onbegrijpbare wanorde in mijn eerste versie alleen maar gaat vergroten. Er is immers een kwantiteiteis en geen kwaliteitseis. Maar goed, als er maar iets staat. Met dit verhaal loop ik al een paar jaar rond en dit is de perfecte kans om hem op papier te krijgen. Redacteren komt daarna wel. Doorschrijven en niet terugkijken wordt mijn stramien. Alle dingen die ik ben vergeten of wil veranderen komen wel in de tweede versie.
Wordt er ook nog iets gelezen in november? Ja, ik ben nu bezig met een Edgar Allen Poe omnibus met al zijn korte verhalen. Het is tot nu toe bijzonder. Ik heb geen verhaal tot nu toe betrapt op een duidelijk plot, thema of moraal,maar ze zijn zeker intrigerend. Zelf zou ik nooit zo schrijven, maar de creativiteit an sich en zijn talent voor het zetten van een toon/sfeer is inspirerend. Het is een flinke pil, dus ik betwijfel dat ik het deze maand uitkrijg.
Al met al wordt november een drukke maand. Ik ben van plan NaNoWriMo te volbrengen, net zoals met alle andere wedstrijden en challenges dit jaar. Het verhaal dat ik ga schrijven heeft een positief en hoopvol thema en het is geen straf om daar aan te werken in de steeds donkerdere dagen voor een afgelast kerstmis.
