Blogpost:
Eske Groeneveld
Oeps.
Ik ben eens wat artikelen over sciencefiction gaan lezen. Daar kwam ik dit fantastische citaat tegen, dat ongeveer zo ging: "Science Fiction is about what could be, and Fantasy is about what can't be,"
eerst dacht ik dus dat dat betekende dat mijn verhaal hartstikke Fantasy is, want veel mensen zouden mijn verhaal als "onmogelijk,"absurd" of "vergezocht" kunnen verklaren.
Maar nu, nu ik het opnieuw typ, herinner ik me dat ik mijn verhaal juist zo schrijf dat de mensen die veel sciencefiction lezen en niet veel met Fantasy hebben omdat het ''onmogelijk" is, wat natuurlijk niet altijd zo is, bijvoorbeeld zou ik me gewoon kunnen voorstellen dat Harry Potter op deze wereld zou kunnen rondlopen, want zelfs als we ze zouden zien dan zu ons geheugen gewist worden, wat ik dus helemaal fantastisch vindt aan Harry Potter. (Niet het geheugen wissen, maar het feit dat om de hoek miischien wel een tovenaar of heks zou kunnen wonen)
Ik dwaal een beetje af. Sorry als je die onbegrijpelijke zin niet begrijpt, of als je het zo goed snapt dat je kan zien dat ie niet helemaal klopt ;). Dus, oké, ik schrijf mijn verhaal zo dat het in deze wereld zou kunnen passen, dat jij zo degene zou kunnen zijn die uit z'n vertrouwde wereld wordt gesleurd en in een SciFi wereld terecht komt. Ik hoop tenminste dat het zo overkomt.
Daarom is mijn hoofdpersoon een redelijk normaal mens, niet met rare huisdieren of een derde oog.
O, ik zou een medaille moeten krijgen voor 'van je onderwerp afdwalen'.
Dat was niet het enige wat ik tegenkwam over Science Fiction schrijven. Er stonden ook tips over hoe je moet beginnen met een verhaal schrijven. Bij ScienceFiction kom je beter uit als je eerst een hele wereld bedenkt met een uitgebreide geschiedenis en sterrenstelsels en geloofsgroepen en manieren van kolonisatie etc.
Hehe. Laat het nou toevallig zo zijn dat ik dat wel doe. Ik doe het wel, maar tijdens het schrijven, waardoor ik nu nogal in de knoop zit. Zoals ik al eerder hebt verteld, snap ik nu niet precies meer wat ik over mijn universumpje dacht.
Toen ik in die schimmige fase zat, heb ik dus ook allemaal schimmige dingen bedacht die helemaal niet meer nodig zijn of niet eens meer mogelijk.
Dus nu ben ik nog niet eens uitgeschreven met mijn verhaal en ik ben ook al bezig met herschrijven omdat de dingen die ik nieuw schrijf dan anders ook nergens op slaan omdat ik natuurlijk ook moet terug vallen op dingen die al gebeurd zijn.
Is er iemand die het nu nog snapt? Zo ja, dan wil ik graag handen zien.
Mijn conclusie als ik dit terug lees: ik hou van boeken die gelinkt zijn aan de werkeljkheid en mijn schrijversleven is een warboel. Als dat allemaal niet al duidelijk was.
Toedeledoki,
Eske is een beetje aan 't streske
