Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
    Suzanna Esther Auteur

Blogpost: Suzanna Esther

Ontsnapt

De grootste reden waarom ik schrijf is luiheid; angst zelfs. Mijn verhalen gaan meestal over personen die vastzitten en ontsnappen uit hun benarde positie. 
Als ik schrijf over ontsnappen, dan is de drang die ik zelf heb minder groot. Er is tenminste iemand die ik de mogelijkheid geef om dromen waar te maken, of uit een vervelende situatie te stappen. Al is het dan maar een fictief personage.

Vroeger was ik helemaal niet bezig met nadenken over wat er allemaal fout kon gaan. Logisch, want er was nog niet zoveel gebeurd. Met gemak stapte ik in allerlei zich nieuw aandienende avonturen, simpelweg omdat er nog geen ‘ervaring’ was. Het was nieuw en spannend. 

Ik zeg niet dat alle avonturen die ik heb beleefd, fout zijn afgelopen. Toch hadden ze wel hele grote gevolgen voor het verdere verloop van mijn leven.
Zo heb ik tot drie maal toe in het buitenland gewoond. Eén jaar in Amerika, drie maanden in Finland, en uiteindelijk zes jaar in Frankrijk. Over mijn jaar in Amerika heb ik een boek geschreven maar de zes jaar in Frankrijk heeft het meest invloed gehad op mijn leven. Ik heb daar nog geen boek over geschreven. Misschien omdat ik er nog middenin zit of misschien omdat ik ergens zit te wachten op een nieuw avontuur? Helaas ontbreekt mij op dit moment de moed om nog een keer ‘in het ongewisse’ te stappen.

Ik droom van onverwachte reizen; gewoon zomaar in een vliegtuig of in de trein stappen en kijken waar het naar leidt. De wens is groot maar dan denk ik aan mijn kinderen, mijn hondje, mijn huis, de planten, mijn spin… en denk ik: het kan niet Es!

Zo gaat het steeds. Het gevoel dat ik vast zit is bij mij dusdanig groot dat ik soms verlamd lijk, en zelfs kleine avonturen soms niet meer aanga. Ik weet ergens wel dat het kinderachtig is, al denk ik dat het juist ‘volwassen zijn’ betekent. Toch voel ik me daardoor niet helemaal gelukkig. Elke dag sta ik op met het gevoel: vandaag kan het gebeuren! Een beetje zoals de reclame van de staatsloterij. ‘De tiende kan het gebeuren!’ en elke dag stort dit euforische gevoel halverwege de dag in als een mislukte soufflé. Wat mankeert mij?

Ergens vertrouw ik mezelf ook niet. Omdat ik in het verleden nogal drastische avonturen ben aangegaan houd ik de rem erop. Straks woon ik opeens in Griekenland, Spanje of Portugal?

Lees verder op mijn site

Reacties op: Ontsnapt