Blogpost:
AnneVera
Populierenlaan 8
Hierbij vast een voorproefje van het boek:
‘Er is een klachtenbrief binnen gekomen van Jerry van Dijk, je weet wel, de huurder van Populierenlaan nummer 8 in Den Helder. In het verleden zijn er wel vaker problemen geweest in deze buurt. Wellicht iets voor afdeling Leefbaarheid?’ Quasi nonchalant deponeerde Marjan de brief op het bureau Silvia. ‘Ik kan hem zelf ook oppakken?’, opperde ze en keek haar aan. ‘Kom maar op,’ antwoordde Silvia resoluut en haalde een hand door haar halflange blonde haar. ‘Ik kijk er later deze week even naar. We hebben immers in het MT besproken dat alle klachten voortaan via mijn bureau verlopen, dus prima zo.’ ‘Als jij het prima vindt, vind ik het ook prima,’ antwoordde de vrouw sceptisch en trok er een kritisch gezicht bij.
Silvia wist dat Marjan maar al te graag zelf op deze positie had willen zitten gezien haar leeftijd. Voorheen had ze ook veel meer te vertellen gehad als teamleider van de afdeling Verhuur. Totdat de directeur had besloten de stichting te reorganiseren en een overkoepelend manager aan te nemen voor de afdelingen Wonen, Verhuur, Onderhoud en Leefbaarheid. Silvia van Hooff was vijf jaar geleden voor deze verantwoordelijke functie binnengehaald. Ze hadden een jonge, dynamische vrouw van rond de vijfenveertig jaar met behoorlijk wat werkervaring in leidinggevende functies gezocht. Een frisse wind voor de organisatie. Dit had de nodige verhitte discussies opgeleverd over zaken die nu ineens anders aangepakt moesten worden. Er waren zelfs collega’s opgestapt of vriendelijk verzocht de organisatie te verlaten. Door al dit oud zeer waren de maandagochtend vergaderingen dan ook geen pretje. ‘Bedankt Marjan.’ Silvia dirigeerde haar met een strenge blik naar de deur van haar kantoor. ‘Komt goed.’ Ze hield de gesprekken met Marjan graag kort. Ze had maar al te goed door dat ze voor deze vrouw een doorn in het oog was. Door haar werkervaring als rechercheur bij de politie Den Helder was ze voldoende door de wol geverfd om dit gedrag en andere politieke spelletjes door te hebben. Sterker nog, ze was alweer toe aan een nieuwe uitdaging. Ze had weliswaar al vele processen binnen de woningstichting kunnen aanpakken en de efficiency kunnen optimaliseren, maar liep ook tegen deuren aan bij de directie. Qua vernieuwing en ontwikkeling hadden ze niet op een lijn gezeten tot nu toe, en dit beperkte haar enorm in haar leiderschap. Ze wilde zich blijven ontwikkelen en besloot naast haar werk een tweejarige HBO opleiding Rechten op te pakken. Verder bluste ze haar verveling door regelmatig vakanties en korte weekendjes weg te boeken. Voor aankomende week stond er een weekje Curaçao op het programma. Lekker snorkelen, eten en in de zon liggen. Dat is waar ze nu aan dacht. Niet aan een of andere zeurende huurder met een overlast-kwestie. Sinds de overheid had bedacht mensen thuis beter te laten worden en zorgcentra te sluiten, was de problematiek alleen maar groter geworden. Ze noemde deze case “de huurders met een rugzak”. En van Jerry van Dijk wist ze ook dat hij een rugzak had. Hij was al jarenlang een trouwe huurder en er was verder weinig aan de hand geweest. Hoe belangrijk kon het zijn. Alhoewel… Ze kon zich wel herinneren dat zijn vrouw Bianca en hun kindje een half jaar geleden als vermist waren opgegeven. Het had zelfs breed uitgemeten in de kranten gestaan. Hij was echter in die tijd in het buitenland geweest met een vriend en werd niet door de politie als verdachte gezien. Ze zou de brief later deze week oppakken, vlak voor haar vakantie. Eerst wilde ze nog even de eerste hoofdstukken van haar studieboek lezen en zich voorbereiden op haar reis. Dat jurkje van de Zara had haar aandacht getrokken en ze zag dat deze snel uitverkocht raakte. Even snel bestellen maar, dacht ze.
Op de terugweg naar huis liet de brief haar niet los. Ze moest hier toch het fijne van af weten. Haar rechercheurs bloed begon te koken en ze pakte het dossier erbij. Ze kon er vanaf haar laptop makkelijk bij, aangezien alles tegenwoordig gedigitaliseerd was. Haar vriend Menno, die als zelfstandig IT-er voor diverse overheidsinstellingen werkte, had de plannen destijds samen met haar uitgewerkt, zodat ze het informatieproces binnen de woningstichting had kunnen automatiseren. Een ochtendje thuiswerken en inloggen was nu ook mogelijk. Dit bood alleen maar perspectieven. Het mega project had wel een flinke duit gekost, maar ze had de directie ervan kunnen overtuigen dat het de efficiency binnen de organisatie zou verhogen. Bovendien werden dit soort investeringen over een periode van vijf jaar afgeschreven. Ze had wel aan de voorwaarde moeten voldoen twee fte’ers, fulltimers zogezegd, weg te saneren. Dit had achteraf geen probleem gebleken. Een fte’er was zelf vertrokken richting een corporatie in Alkmaar en de andere had ze er eenvoudigweg van kunnen overtuigen een andere werkrichting te kiezen. Al met al missie geslaagd en voor haar een hoop comfort en gemak. Zogezegd een win-win situatie.Ze vond het krantenartikel waar ze naarstig naar op zoek was. De Helderse Courant van 11 juli 2018.Grote zoekactie in Den Helder naar Bianca van Dijk en haar dochter Lucy. Volgens de politie is Bianca van Dijk samen met haar dochter Lucy (6 maanden) de deur uit gegaan en sinds maandag vermist. Ze is dertig jaar, heeft een slank postuur, donker halflang haar, is 1.73 meter lang en draagt vermoedelijk een lichtroze jas.Hebt u informatie over deze vermissing? Neem dan contact op met de politie via 0800-6079
Het artikel intrigeerde haar. Ze dacht dat er geen nieuwe informatie in deze zaak was vrijgekomen. Wellicht wat loze tips waar niets uit was gekomen. Ze kon altijd nog even in gesprek gaan met een oud collega van politie Den Helder. Ze had de brief op het bureau laten liggen en wist zo niet waar de overlast over ging. Ze kende de beruchte buurt wel, maar er waren zoveel verhuizingen geweest dat ze niet precies alle buren wist op te noemen. Van Jerry van Dijk wist ze zich wel te herinneren dat hij kapot was van de verdwijning van zijn ex-vrouw en dochter. Hij was enkele weken later op het kantoor verschenen en had er onverzorgd en doorleefd uitgezien. Rond de tijd van de vermissing had hij een flinke huurachterstand veroorzaakt zodat de financieel specialist van afdeling Leefbaarheid hem zowel telefonisch als per brief had gemaand zijn achterstand te voldoen. Hij had een deel van zijn huur contant aan de balie van de woonwinkel voldaan en verontschuldigde zich voor zijn achterstand. Sinds de vermissing van zijn ex-vrouw en hun dochter had hij in een depressie gezeten. Zelfs bij het noemen van haar naam waren de tranen in zijn ogen verschenen. Zodoende was de woningbouw coulant met hem geweest en hadden ze een betalingsregeling met hem getroffen, waar hij zich overigens keurig aan had gehouden. Een bezoekje aan zijn adres van de collega’s van afdeling Leefbaarheid naar aanleiding van deze nieuwe overlast-brief kon echter geen kwaad, dacht Silvia. En in dit geval zou ze zelf meegaan. Ze wilde de situatie met haar eigen ogen bekijken.
Lees verder op mijn site
