Blogpost: Eric Herni

Ruimte

01-10-2020 door Eric Herni 3 reacties

+8 niet meer leuk × vind ik ook leuk

Ik krijg een mevrouw bij de kassa die op zoek is naar een mooie roman. Ze heeft eerder deze maand “Viktor” van Judith Fanto en “De avond is ongemak” van Marieke Lucas Rijneveld gekocht. Twee prachtige boeken die duidelijk in de smaak zijn gevallen. Ze kijkt mij aan met een blik die verraad dat ze zich geen zorgen maakt over het volgende boek dat ik ga aanraden. Ik heb nog niets laten zien en mijn klant is al akkoord. Een mooi voorbeeld van het vertrouwen dat ze heeft in haar favoriete boekwinkel. Bij de boekentafel pak ik het nieuwe boek van Walter van den Berg. Alleen de omslag is al geweldig. Zijn roman “Ruimte” is nog maar net verschenen en net als zijn vorige romans zeer de moeite waard. Sterker nog, dit kan wel eens zijn allerbeste zijn. Wij kregen het boek eerder uitgeleverd dan het verkocht mocht worden en vanwege dat embargo had ik de tijd om het alvast te lezen. Het is een boek dat meerdere gevoelens bij de lezer opwekt en dat je vanaf de eerste pagina’s bijna niet meer uit je hoofd kan krijgen. Het gaat over levensbepalende beslissingen en hun verstrekkende gevolgen, maar meer nog over de onderliggende oorzaken. Waar ligt het daadwerkelijke begin van een drama? 

Na het afrekenen staat de volgende klant alweer voor mijn kassa. Een meneer die ik nog niet eerder in de winkel heb gezien. Hij vraagt welk boek ik zojuist heb aanbevolen. “Het klonk erg interessant wat je vertelde en volgens mij heb ik al eens iets eerder van die auteur gelezen.” Ik laat hem “Schuld” zien, het vorige boek van Walter van den Berg. Hij knikt. Die had hij gelezen, evenals de twee romans daarvoor. “Ik kom uit Amsterdam West”, zegt hij. “Daar spelen die boeken zich allemaal af. Zeer herkenbaar.” Ik vertel hem dat ik ook uit dat deel van Amsterdam kom en daar vele jaren heb gewoond. Vooral “West” vond ik een overdonderend boek. We kijken elkaar aan met een blik van verstandhouding en hij pakt een exemplaar van “Ruimte” van de stapel. Daarnaast neemt hij ook meteen het nieuwe boek van Ildefonso Falcones over Barcelona en de gebonden editie van de eveneens net verschenen Ken Follett mee naar de toonbank. 

“Heb je nóg iets moois voor mij?”

We hadden het net over “West” van Walter van den Berg, maar er is nog een boek met dezelfde titel welke ook prachtig is. Ik laat de debuutroman van Carys Davies zien. Een boek dat ik al dusdanig veel heb aanbevolen dat ik bijna recht heb op provisie. Voordat ik de kans krijg om er iets over te vertellen is deze klant al overtuigd. “Ik neem hem”, zegt hij resoluut en legt de roman op de groeiende stapel boeken. “Is er nog iets wat ik absoluut niet mag missen, een onbekend pareltje wat bijna niemand kent?” Ik moet even nadenken en pak vervolgens “Wij zijn licht” van Gerda Blees. Ze  schreef het boek nadat ze een paar jaar geleden in de krant had gelezen over de dood van een 62-jarige vrouw die samen met drie huisgenoten had besloten alleen nog te leven van licht en lucht. Ze overleed aan ondervoeding en justitie besloot de nog springlevende huisgenoten aan te klagen voor nalatigheid. De vraag in de roman is hoe dit soort dingen op zo’n gruwelijke manier kunnen ontsporen. Op het oog een goede combinatie met “Ruimte” van Walter van den Berg.

"Ik neem hem.”

Wederom kort maar krachtig, geen enkele twijfel. Een gewone maandagochtend. Een onbekende klant. “Ik woon hier nog niet zo lang”, lijkt hij mijn gedachten te lezen. “Voor mijn werk moet ik vaak verhuizen. Het eerste wat ik altijd doe is op zoek naar een goede boekwinkel. Ik ben blij dat ik die hier op mijn eerste dag heb kunnen vinden.” We wensen elkaar een mooie dag en ik kijk Astrid even aan, die naast bij mij achter de toonbank staat. Niets is leuker dan het verkopen van boeken en iets te adviseren dat in goede aarde valt.

Op de boekentafels is weer wat extra ruimte ontstaan en ik loop naar kantoor om een aantal nieuwe titels te bestellen.

Lees verder op mijn site