Boekverkoper
Blogpost:
Eric Herni
Rutte
Ook in 2019 moesten wij een paar flinke hobbels nemen, maar dankzij de omzet van de decembermaand werd de basis gelegd voor een geweldig 2020. Eindelijk zat alles mee en iedere week veranderde de winkel meer in een echte boekwinkel. De klanten in Almere-Haven zagen het gebeuren en lieten blijken er bijzonder blij mee te zijn. Met een drukke PostNL balie en een servicepunt van de bank waren wij in 2019 en 2020 een belangrijke pijler in het plaatselijke winkelcentrum. Om maar te zwijgen van de boeken en tijdschriften. De wenskaarten en kantoor- en schrijfwaren. De problemen lagen eindelijk achter ons en de toekomst zag er geweldig uit. Iedere euro die ik verdiende werd besteed om de winkel verder vooruit te helpen en de schulden zoveel mogelijk af te lossen. De focus was volledig gericht op de maand december van 2020. De kroon op ons werk. Het moest de financiële basis leggen voor de komende jaren. Iedere stuiver werd daarvoor gebruikt. De vooruitzichten waren geweldig.
Toen besloot u dat vanwege corona de winkels moesten sluiten. Net als heel veel Nederlanders begreep ik de lock down. In mijn winkelstraat was ik echter zo’n beetje de enige die de deuren moest sluiten. De opticien mocht open, de snackbar had een afhaalloket, de viswinkel mocht blijven verkopen, de dierenwinkel ook, net als de chocolaterie, de Turkse bakker en de kaaswinkel. De drogist had het enorm druk met essentiële pakken printpapier, cartridges, goedkope boeken en spelletjes. De supermarkt verkocht boeken en tijdschriften. Allemaal producten die ik ook had maar niet mocht verkopen. Het deed zeer maar ik deed mijn best om het te begrijpen.
Er werden door uw kabinet noodpakketten aangekondigd. Omzetverlies werd goedgemaakt. Loonkosten werden vergoed. Voorraad die moest worden afgeschreven werd voor een deel gecompenseerd. Maar wat blijkt: ik kom voor al die mooie regelingen niet in aanmerking omdat 2020 voor mij elf maanden lang een fantastisch jaar is geweest. Dat ik een groot deel van mijn schulden had afbetaald en volledig had geïnvesteerd in de maand december, zorgde ervoor dat ik geen pot met goud achter de hand had om de omzet van de feestdagen te kunnen missen.
Ga ik nu echt failliet omdat ik in 2019 en 2020 de weg naar boven heb gevonden? Zijn de noodpakketten niet juist voor de winkels die noodgedwongen moesten sluiten? Hoe is het mogelijk – en eerlijk gezegd: waar haalt u het lef vandaan - dat u mij dwingt om ruim honderdduizend euro in te leveren en vervolgens te zeggen dat de noodlottige gevolgen volledig voor mijn eigen rekening zijn? Wie krijgen dan dat geld uit die noodpakketten? Waar zijn die voor bedacht? Alleen maar voor de winkels die als essentieel werden gezien tijdens de lock down? Hoe kan het zijn dat de overheid mij laat stikken? Dat een eigen bedrijf kapotgaat omdat u mijn deuren heeft gesloten. Miljarden zegt u uit te geven om de retail te redden. Welke grote bedrijven krijgen dat dan op hun rekening gestort? Almere-Haven had een goedlopende boekwinkel. Opgebouwd met bloed, zweet en tranen. Kapotgemaakt als dank voor het harde werken. Je mag niet oogsten en voor de rest zoek je het maar uit. Vertel mij eerlijk, meneer Rutte. Is dat rechtvaardig? Kan u daar ’s nachts van slapen?
Ik niet, meneer Rutte. Ik ben kapot.
Lees verder op mijn site
