Blogpost: Johanna Lime

Schrijven aan onze trilogie - 1

08-02-2016 door Johanna Lime 2 reacties

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

Ons debuut Schimmenschuw is uitgebracht in september 2015 en we hebben er al een aantal lezers mee kunnen verblijden. De reacties op het verhaal zijn goed en daar zijn we heel trots op. Voorzichtig verschijnen er ook steeds meer recensies met meningen van lezers bij Goodreads, Hebban, AKO en Bol. Hoewel ons boek is ingedeeld in de doelgroep 13-15 jarigen en Young Adults, krijgen we de meeste reacties van volwassenen die het boek hebben gekocht. Zij vinden het verhaal zonder uitzondering heel goed en een van hen leest het nu zelfs voor de tweede keer. We hopen dat ook jongeren de weg naar Schimmenschuw zullen vinden. Een meisje van twaalf jaar, een kleindochter van een vriendin, vindt het heel spannend en leeft erg met de hoofdpersoon mee. Maar zij is de enige in de leeftijdcategorie waarvan we te horen hebben gekregen wat ze van het verhaal vindt. We zouden ook graag reacties krijgen van andere jeugdige lezers. Misschien dat via de bibliotheek of boekhandel de Waard te Sliedrecht ons boek je kan bereiken. De recensie van NBD Biblion was positief. Reserveer Schimmenschuw bij de bibliotheek, dat zou moeten kunnen. Of koop het bij ons als we in 2016 met Zilverbron op een evenement staan zoals Elfia, Castlefest, Keltfest of Imagicon. Leuk om dat eens te bezoeken en om je in de wereld van cosplay te begeven. Je hoeft niet verkleed te komen, al is dat wel leuk. Kom gewoon een keer kijken, er is veel te beleven daar. Je kunt Schimmenschuw ook via ons kopen, wij signeren het boek graag voor je, of koop het via Bol of de verkoopwebsite van Zilverspoor. Koop Schimmenschuw

Maar dan nu: Schrijven aan de trilogie – 1. We hebben het maar een nummer gegeven omdat we denken in de loop der jaren nog veel over dit onderwerp kwijt te kunnen op onze website.
Voorlopig noemen we de trilogie EIBOR RISOKLANY - De vergeten vloek.
EIBOR RISOKLANY is de naam van de planeet waar Avatars en draken leefden, de wereld waar alles begon. Die planeet werd vernietigd door de steeds weer uitbarstende machtsstrijd tussen de magische families, de mensen van de Aarde die van de goden hun magie gekregen hadden om onder de barre omstandigheden op Eibor Risoklany te kunnen overleven nadat hun ruimteschip er gecrasht was. De meesten van hen werden vernietigd, samen met de planeet, maar toch vonden de Avatars dat sommige mensen gered moesten worden. Ze lieten door zes draken een nieuwe planeet scheppen. Maar omdat de draken niet goed konden samenwerken, werden het er vijf.
(Het scheppingsverhaal kun je bij ons boek er gratis bij krijgen als je het via ons koopt, het is een kort verhaal van 35 pagina’s A5 met tekeningen van de draken).
Uiteindelijk begon alles opnieuw op Chyndyro, de planeet waar de reis door het verleden van Kamilia uit ons boek Schimmenschuw zich afspeelt. Maar Kamilia leeft niet in dat verleden, zij woont op de grootste planeet van de vijf die samen het koninkrijk Laskoro vormen. Laskoro is ook de naam van die grootste planeet. Hij werd geschapen door de Gouden Draak, die door de Avatars tot god verheven is. Hij heet Sesha en is de god van het Koninkrijk Laskoro.
In de tijd dat ons eerste deel van De vergeten vloek begint, zitten we in hetzelfde jaar als het jaar waarin Kamilia als waarzegster in de tent bij het circus van Tulle haar voorspellingen doet. Op Laskoro is er vanaf het begin al een disbalans in het aantal mannen en vrouwen in de bevolking. Er zijn drie keer zoveel vrouwen als mannen. Hoe dat zo is gekomen, weet niemand meer en de magie is ver te zoeken in de moderne tijd waarin veel gebruik wordt gemaakt van een soort energie waar alles van afhangt. Dat kan weleens problemen op gaan leveren, want als de energiestroom stopt zal het hele koninkrijk terugvallen naar een samenleving zonder computers, ruimteschepen en Hogesnelheidswegen. De wapens van de ALV werken dan niet meer en er zou een grote behoefte zijn aan magiërs. Maar zijn die er nog wel op Laskoro?
Het eerste deel van de trilogie heet Sluimerend vuur en dit eerste deel speelt zich af in het Koninkrijk Laskoro waar leden van een vertalingcommissie hun best doen om de oude Klanische taal uit de Oude Geschriften te vertalen naar modern Laskoriaans. Zullen zij te weten komen wat er vroeger gebeurd is waardoor het wel lijkt of Laskoro vervloekt is?

Eind vorig jaar schreven we al dat we tijdens de NaNoWriMo in november 2015 de helft van deel een in eerste opzet afgekregen hadden. Dat betekent dus wel dat we de tweede helft van deel een in 2016 nog verder moeten schrijven. Maar daar zit het probleem. We zijn namelijk een eerdere versie van dit verhaal, een versie waarin twee koninkrijken voorkwamen die om de beurt aan bod kwamen, om te zetten naar een boek over Laskoro en een boek over dat andere koninkrijk. Dat andere koninkrijk komt nu aan bod in het tweede deel van de trilogie en in deel drie komt alles dan weer bij elkaar.
We hebben ook te maken met Schimmenschuw, waar we Kamilia een belangrijke rol hebben gegeven. Zij moet daardoor wel in het vervolg voorkomen en dus krijgt zij ruimte in dit boek. Bovendien hoorden we van een proeflezer dat de personages beter uit de verf zouden komen als ze meer ruimte kregen. Dus zijn we aan het plotten gegaan en nu hebben we een verhaal waarbij niet alleen de hoofdpersoon de volle aandacht krijgt, maar ook drie andere personages.
Voor het plotten vanaf de helft van het verhaal  naar het einde moeten we nog even goed gaan zitten. We weten natuurlijk wel in grote lijnen hoe de rode draad moet lopen, maar de details moeten nog beter in kaart worden gebracht.
We zijn dus vanaf januari tot nu toe eerst weer de eerste vijftien hoofdstukken gaan lezen en hebben opgeschreven wat we daarin al aan nieuwe ideeën hadden uitgewerkt. Tijdens het proces van opnieuw doornemen van deze helft van het boek, konden we het weer niet laten om direct ook ze zinnen die niet zo lekker liepen te herschrijven. Daardoor duurde het langer om weer op het punt te komen waar we waren aangeland na de NaNoWriMo. Maar dat is niet erg, want daarmee hebben we nu een goed beeld van wat we al geschreven hadden en van hieruit kunnen we dan alle puzzelstukken weer naast elkaar gaan leggen om verder te gaan.
Bovendien werkt het bij ons ook meestal zo dat we tijdens het proces nieuwe woorden verzinnen voor voorwerpen, technieken en allerlei andere zaken die met wereldbouw te maken hebben en die woorden zijn nu ook weer goed opgetekend, met de uitleg van wat ze betekenen erbij.
Langzamerhand komen we bij het punt dat we verder kunnen plotten en dan gaan we weer schrijven en komen we steeds dichter bij de climax van het verhaal. Wat daar moet gebeuren weten we al precies. Lekker spannend maken is dan weer van belang.
We hebben er weer zin in na het lezen van het deel dat al geschreven was. Steeds verrassen we onszelf een beetje als we het teruglezen. Het zit wel goed, alles klopt en nu moeten we weer verder. Deel 1 (Sluimerend vuur) wordt een vervolg op Schimmenschuw, maar we gaan het zo schrijven dat het ook apart daarvan gelezen kan worden.