Auteur
Blogpost:
LeenRaats
Schrijven, een heerlijke marteling
Oké, ik heb er niet altijd even veel zin, dat is waar. Soms wil ik ook weleens gewoon wat anders doen met mijn dag. Uitgaan. Sporten. Oefenen voor het WK Zetelhangen Op Zondagmiddag. Maar ik ben naast auteur ook freelance tekstschrijver, dus zit mijn agenda vaak vol met betaalde opdrachten en strakke deadlines. Dat maakt dat ik soms wekenlang helemaal niet aan het schrijven van proza en poëzie toe kom.
Wanneer ik dan wél tijd heb, wil ik daar ook optimaal gebruik van maken. Want wat ik ook aan het doen ben, waar ik me ook maar bevind, ergens in mijn achterhoofd wemelt het steevast van de schrijfplannen. Als ik lang genoeg blijf zitten, komt de goesting snel genoeg en geraak ik vanzelf in de flow.
Het is zo’n beetje als met sporten: soms heb je geen zin om je wandelschoenen aan te trekken of op je fiets te springen, maar eens je buiten bent, tussen de velden of in het bos, dan geniet je er met volle teugen van en begrijp je niet waarom je aanvankelijk aarzelde. Dat heb ik ook met schrijven.
Schrijven of net geschreven hebben? That is the question
Sommigen beweren dat ze niet graag schrijven, maar vooral genieten van het gevoel ‘net geschreven te hebben’. Ook daar komt de vergelijking met sporten weer kijken. Wat is er namelijk fijner dan na een flinke workout een warme douche nemen, na een winterwandeling opwarmen met een grote mok thee of genieten van dat fijne gevoel dat je je spieren écht hebt gebruikt – dat je überhaupt spieren hebt?
Zelf geniet ik (gelukkig!) enorm van het moment zelf, het opgaan in het schrijven. Natuurlijk is het soms hard werken. Uiteraard is het niet altijd fijn om voor de zoveelste keer door diezelfde tekst te gaan, zoekend naar taalfouten, kromme zinnen of overbodige passages. Maar het is toch gewoon heerlijk om hele werelden te creëren met je pen? Om zinnen bij te schaven, je gedachten tot leven te wekken, mensen te raken met wat je schrijft?
Ik kan me geen betere drijfveer voor schrijven voorstellen dan het plezier van het schrijven zelf. Als het je enkel te doen is om het ‘geschreven te hebben’, vrees ik dat je het niet lang volhoudt.
Mijn advies: geniet van het moment. Maak je geen zorgen om het resultaat, denk nog niet aan die boekpresentatie vooraleer je zelfs maar halfweg hoofdstuk één bent en schrijf gewoon. Daar draait het om, dat is de essentie. Jij en dat schriftje of computerscherm. De rest is bijzaak. Overbodige ruis.
(c) Leen Raats
Lees verder op mijn site
