Blogpost:
Survalio
Schrijver voor één
Ik zou het jammer kunnen vinden dat ik heb besloten het een historische, psychologische roman in een fictieve wereld te laten zijn en dat daardoor mijn kans op uitgave nihiel is. Eerst vond ik dat ook, maar eigen publicatie werd met de tijd ook aantrekkelijker. Het is immers mijn doel niet om wereldberoemd te worden. Mijn doel is om een lezer te laten ervaren wat ik ook heb mogen ervaren in die wereld. De beeldspraak van ketens, de wendingen die het leven kan nemen en de kracht die in ons allen zit, hoewel we soms geen enkele reden hebben dat te geloven.
Al bereik ik maar één iemand, dan is mijn doel al bereikt. En zo zou iedere schrijver moeten zijn. We zijn geen nieuwe Rowling of Martin. We zijn simpelweg allemaal een nieuwe schrijver en of onze woorden binnenkomen is niet afhankelijk van onze gelijkenis aan een bekend persoon.
Dit schrijf ik voor mezelf en alle beginnende schrijvers, als herinnering dat we niet in een desillussionaire wereld moeten leven, waarin we streven iemand te zijn die we nooit kunnen zijn. Ik schrijf dit tevens omdat ik wil benadrukken dat we wel mogen dromen in onze eigen wereld. Als die droom dan uitkomt, dan ben jij, en jij alleen, degene die het bereikt heeft.
