Blogpost:
Ninja Paap-Luijten
Schrijvershel - of het Vagevuur?
Dit is de hel.
Of, misschien, als het de komende tijd minder wordt, kan ik zeggen dat het het vagevuur is - een soort er-is-nog-hoop-fenomeen. Of ik nou doorga naar de échte schrijvershel, of dat ik alsnog de boel kan redden en over een tijdje weer vrolijk aan de slag kan - dat merk ik vanzelf.
Momenteel kan ik nagenoeg niks. Ik moet studeren, maar dat is online. (Muizen. Typen.) Ik wil schrijven, maar dan moet ik typen. Of schrijven met pen en papier. Proeflezen kan ik vergeten. (Gelukkig had ik momenteel niets liggen. Daar ben ik wel blij om, alles was af.)
Wat ik wél kan, is lezen. Tsja ;) Ieder nadeel heeft z'n voordeel? Ik ben momenteel lekker aan het opschieten in een verhalenbundel van Stephen King. Mijn huis is steeds opgeruimder, want ik ben maar gaan opruimen. Dat gaat namelijk prima. Ik lees de plaatselijke krantjes ook eens een keer. (Die vergeet ik normaliter.) En ik kan nog nét een blogpostje of twee schrijven. Vandaag wel, omdat ik gisteren bijna niks aan typ- of muiswerk heb gedaan.
(Ja, vanmiddag heb ik een afspraak bij de dokter. Eens kijken wat die zegt. Waarschijnlijk "rust nemen".)
En ondertussen? Ik ga dadelijk de laptop weer uit zetten. Beetje opruimen, denk ik, en daarna maar wat lezen ...
... en in mijn hoofd al die scènes maar vast uitdenken voor het verhaal waaraan ik bezig was ...
Lees verder op mijn site