Blogpost:
Esther van der Ham
Stukjes van jezelf in je boek
Net nadat mijn tweede boek Contact uitkwam, werd ik opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis ivm een ernstige depressie. Kort voor mijn opname werd ik geïnterviewd door Mijn Geheim. De hoofdpersoon van dat boek, Emma, is depressief. Ze zit in de gevangenis en heeft vrijwel geen contact meer met de buitenwereld. Ik beschrijf in het boek hoe zij zich voelt en wat ze ervaart. Zo fijn, zeggen lezers, door de manier van schrijven kunnen ze zich beter voorstellen wat het betekent om depressief te zijn. Daardoor krijgen ze er mee begrip voor. Snappen ze het beter. Weten waarom een depressief iemand zich op een bepaalde manier gedraagt. Niet omdat ze niet anders willen, maar omdat ze dat echt niet kunnen. Heftig. Jazeker. Door het lezen van het boek snap je iets beter hoe het voelt om depressief te zijn. Deprimerend, zegt een lezer. Zeker. dat is zo. Maar het maakt onderdeel uit van het leven en mag genoemd en benoemd worden.
In mijn derde boek Confrontatie speelt de relatie tussen kinderen en ouders een rol. Wat doe je als je zoon of dochter een heel andere weg kiest dan die jij voor hem of haar voor ogen hebt. Wanneer grijp je wel in, wanneer niet? Wat zou je zelf doen?
Het deel vier in de C-serie, Censuur, draait om een journaliste die vindt dat de waarheid verteld moet worden. Daarin gaat ze ver, heel ver. Het roept de vraag op hoe ver je zelf zou willen gaan voor de waarheid. Ik heb een hekel aan leugens en liegen. Ik ben heel trouw, maar als ik me bedrogen voel, zal ik dat laten weten. Ik ga dus behoorlijk ver voor de waarheid. Ik wil graag open en eerlijk zijn over wat er speelt bij mij en mijn omgeving, zodat anderen er weer iets aan hebben. Ik schaam me daar niet voor. In tegendeel. Ik denk dat de wereld er mooier en beter van wordt om er open over te zijn.
Daarom schrijf ik.
Daarom heb ik Droomvallei Uitgeverij opgericht.
Veel schrijf- en leesplezier!
Esther van der Ham
Lees verder op mijn site