Blogpost:
RoosHanemaaijer
Zonder twijfel geen succes
Meestal ervaar ik twijfel als hinderlijk. Is de tekst wel goed genoeg? Moet het korter of langer? Hoe leest dit voor een leek? Hoe voor een lotgenoot? Is de taal algemeen toegankelijk? Of gericht op een selecte doelgroep? Vinden bekwame lezers het uitdagend genoeg? Vinden sporadische lezers het toegankelijk genoeg? Superirritant.
Maar deze twijfel is juist goed. De reden dat ik dan twijfel, is omdat ik het vanuit verschillende perspectieven bekijk. Ik hou niet vast aan mijn eigen gelijk en overtuiging, maar toets deze steeds aan overtuigingen en belevingen van anderen. Deze open blik heeft mij juist zoveel geleerd.
Natuurlijk kan je niet iedereen tevreden houden en moet je uiteindelijk wel keuzes gaan maken. Op dat moment moet je wel de mogelijkheid hebben om je twijfel om te zetten in tijdelijke overtuiging. Een bewuste keuze voor een bepaalde doelgroep, leesniveau en lengte van de tekst.
Voor mij gaat dit vrij makkelijk, als ik het gevoel heb het stuk vanuit voldoende perspectieven bekeken te hebben. Voldoende om feedback heb gevraagd. Als mijn gevoel zegt ja, dan vertrouw ik daar op.
Vervolgens maak ik mijn tekst af. Waarna het ook weer handig is om je overtuiging weer open te zetten voor twijfel. Zodat je feedback op je tekst ook daadwerkelijk kan ontvangen en niet blijft hangen in je eigen gelijk. Daardoor kan je weer nieuwe dingen leren voor een volgende keer.
Ik heb veel getwijfeld bij het schrijven van deze blog en eigenlijk nog steeds. Het is een hele andere toon dan mijn vorige blogs. Is het niet te belerend? Onvoldoende persoonlijk? Toch heb ik hem wel geplaatst, want mijn gevoel zei: dit is goed.
Lees verder op mijn site
