Blogpost:
Birgit_1989
Uitgelezen: Als je iemand verliest die je niet kan verliezen van Ish Ait Hamou
Dit boekje telt slechts een honderdtal pagina's, maar laat een diepe indruk na. Tijdens een treinreis ontmoeten Sheila, een chirurg en Sulayman, een Palestijnse vluchteling elkaar. Ze raken aan de praat en Sulayman vertelt zijn levensverhaal aan haar. Sheila is op weg naar een klein stadje om daar als chirurg in het ziekenhuis te beginnen. Na de treinreis nemen ze afscheid, maar niet veel later ontmoeten ze elkaar weer in een levensbedreigende situatie.
Het verhaal zit ook zeer goed ineen. De schrijver werkt met flashbacks en laat die doorsijpelen in het heden. Je wordt als het ware meegezogen in het verhaal en kunt het niet meer loslaten totdat het boek uit is.
Dit dun boekje raakt verschillende thema's aan, waaronder natuurlijk het thema rond de geestelijke gezondheid van Sheila, aangezien Ish dit boek geschreven heeft voor de Te Gek!?-campagne. Dit is een mooi voorbeeld van hoe mensen met psychische problemen toch in staat zijn om mee te draaien in de huidige maatschappij of toch op zijn minst proberen mee te draaien. Als psychiatrisch patiënt is dit echter niet gemakkelijk, want er heersen allerlei taboes rond psychiatrie en geestelijke stoornissen. Dus dit boekje kan een stimulans zijn om dergelijke taboes te doorbreken en de geestelijke gezondheid meer bespreekbaar te maken.
Naast dat thema, speelt natuurlijk ook de vluchtelingenproblematiek een rol. Sulayman is een Palestijnse vluchteling. Maar als vluchteling heeft hij een vaste job als nachtwaker en woont hij in een eigen studiootje. Met de huidige vluchtelingenproblematiek in ons land hebben mensen wel eens een negatief beeld over vluchtelingen, maar dit hoeft niet zo te zijn, want sommige vluchtelingen proberen ook hun leven te leiden zonder te profiteren van de ander, zoals de meesten beweren.
Lees verder op mijn site
