Blogpost:
Ninja Paap-Luijten
Waarom lees jij ... nou juist dát?
Het is dezelfde vraag als "waarom vind je blauw een mooie kleur en geel niet". De neiging om heel hard DAAROM! te roepen, onderdruk ik dan maar even. En dan ben ik ook nog zo'n idioot die eigenlijk alle kleuren wel mooi vindt!
Ik lees tamelijk afwisselend. De ene keer geniet ik van Nederlandse literatuur, de andere keer stil ik mijn leeshonger met een scandinavische thriller, ondertussen ligt er ook een non-fictie boek rond te slingeren, en ooooh, een historische roman! Hebben! Lezen! Soms koop ik een boek omdat ik verliefd word op de kaft. (Jep. Gebeurt echt.) Van enkele auteurs kan ik blindelings het nieuwe boek openslaan, want ik weet gewoon dat het heerlijk leesvoer zal zijn (Lee Child, Haruki Murakami, Stephen King - ik kan nog even doorgaan).
En dan stellen mensen aan mij de vraag waarom ze mijn verhalen zouden moeten lezen. Ja, logisch, ik schrijf ze - maar hoe moet ik daar een antwoord op geven? Hoe moet ik jou vertellen waarom jij de kleur blauw mooi "moet" vinden?
Schrijvend ben ik al net zo lastig als lezend. Mijn korte verhalen beperken zich niet tot één of twee genres: ik probeer alles wel een keer uit. Dat vind ik heerlijk. Mijn romans? Die kan ik onder fantasy plaatsen - ha! Duidelijkheid! Maar waarom zou je die interessant vinden? Misschien juist omdat ik van een mengeling houd. Dat is ook wel terug te vinden in mijn romans. Ook als ik kijk naar wie het lezen, zie ik die afwisseling terug: mensen die verstokte fantasylezers zijn, maar ook veel mensen die juist nooit fantasy lezen, behalve dat van mij. Uitersten? Misschien. Of misschien zijn mijn lezers wel juist die lezers die van al die kleuren houden ...
En jij? Waarom lees jij eigenlijk wat je leest?
Lees verder op mijn site