Wanneer ik tijd heb
06-01-2016
2 reacties
+1
+1
Nu heb ik ook alweer een heerlijke liefdesroman in mn hoofd. Maar hoe in hemelsnaam ga ik het een keer vólhouden?! Ik zou het zó heerlijk vinden. Mijn eigen boeken. Zelfgeschreven. Maar momenteel ben ik zo bezig met stressen om mijn huidige baan, hopen op een nieuwe baan, leven naar een nieuwe opleiding en daarnaast nog met volle teugen genieten van mijn sociale leven, mijn hobby's en mijn zogenaamde scharrel-relatie-iets-ingewikkeld-wathetdanookis. Waar ik dan ook over zou willen schrijven. Zij het een beetje anders hier en daar (uiteraard).
Maar zo begint het altijd! Jaren terug had ik ook iets "meegemaakt". Niet iets ernstigs, meer ernstig voor de ander en ik wilde daar een bloedstollende horror uit voort laten kweken (in een boek natuurlijk. Ik wil niet mijn jaren slijten in een vieze gevangenis met engerds). Nou ik had het al heeeelemaal vormgegeven in mijn hoofd. Alle namen veranderd, bloederige scene's, en uiteindelijk waren alleen mijn beste vriend en ik nog in leven van de vriendengroep en was de bloeddorstige moordenares krankzinnig geworden en óf in een inrichting geplaatst, of ze had zelfmoord gepleegd, daar was ik nog niet helemaal over uit. En ja, ik was ook weer begonnen met schrijven (alweer) en ik maakte het weer eens niet af. Hoe kán dat toch, vraag ik mij telkens af. Heb ik nou serieus zó'n ADHD hoofd dat zelf dát me niet lukt? Terwijl ik zéér veel van schrijven houdt. Ik maak al sinds mijn jeugd gedichten, dus daar kan het niet aan liggen. Toen ik hoorde dat ik hier ook blogs kon schrijven, kon mijn geluk al helemáál niet meer op!! Ik heb ooit zelfs eens een cursus Schrijven gevolgd, samen met een vriendin. Wat een domper bleek te zijn, al had ik voor mijn verhaal een 8,5. Wat is het dan? Het zal wel liggen aan het veelvoorkomende "probleem" wat iedere ADHDer heeft: Uitstellen. Oftewel. Wanneer ik er "tijd" voor heb.