Het staat op menig bucketlijstje: een boek schrijven. Bij mij houdt dat voornemen zelfs al meer dan twee decennia stand. Het begon toen ik als kind ontdekte dat het me gemakkelijker afging om dingen van me af te schrijven in plaats van ze uit te spreken. Bovendien heb ik nachtenlang wakker gelegen door de verhalen die zich in mijn hoofd afspelen. Ruim twintig jaar later heb ik daar nog steeds last van. “Ga er dan iets mee doen,” zegt mijn omgeving. “Vergeet het, je hebt het talent niet,” zegt dat denigrerende stemmetje in mijn hoofd steeds. Toch blijft het me achtervolgen: wat als… . Dus wat als ik het dan toch maar ga proberen. Lukt het, dan is dat mooi. Lukt het niet, pech, kan ik het op z’n minst afstrepen en doorgaan naar het volgende stipje op de lijst: bungeejumpen. Nog zo’n sprong in het diepe.
Oh, en ik lees ook graag boeken. Erg veel boeken. Dat vind ik leuk. Werkt inspirerend, ontspannend en levert nog meer stof tot nadenken op.
Lees verder op mijn site
