Daarom is “De Achterneef....” geen geromantiseerde vertelling, ook geen reisverslag, maar -zoals zoveel werk van deze schrijver- een zelfreflectie, dit keer met Indonesië als decor. Indonesië is een stuk van onze erfschuld en schrijven is wellicht een middel om schuld af te lossen.
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
Wil je kort reageren op dit boek of een vraag stellen aan andere lezers, plaats dan een reactie.
