Hannah is achtentwintig wanneer het ergste gebeurt: haar moeder krijgt een ongeluk, wordt met spoed naar het ziekenhuis gebracht en wordt nooit meer wakker. Haar eerste instinct? Om haar moeder te bellen.
Hannah moet de rots in de branding moet zijn voor haar emotioneel instabiele vader en chaotische jongere zus, terwijl ze zich een weg probeert te banen door de cruciale levenslessen die haar moeder haar nooit heeft geleerd, zoals:
- Hoe rijd je een tandem?
- Hoe maak je het perfecte kerstdiner?
- Hoe laat je je vader iets anders eten dan lasagne?
- Hoe breng je twee ruziënde tantes tot bedaren?
- Hoe weet je of je echt een baby wil?
Maar wat Hannah echt zou willen dat haar moeder haar had geleerd is: als je net de persoon bent kwijtgeraakt die alles begreep, hoe moet je jezelf dan vinden?
