Tijdens haar studie aan de theaterschool in Amsterdam besluit Manon Ossevoort een theatervoorstelling te maken over het realiseren van dromen. De voorstelling is het begin van een reis naar‘het einde van de wereld’: de Zuidpool. Op een tractor, symbool van kracht, humor en doorzettingsvermogen, vertrekt Manon vanaf het Oerolfestival op Terschelling voor een tocht door (voormalige) oorlogsgebieden, door de woestijn, door verlaten streken, door rijke steden en door sloppenwijken. Zevraagt aandacht voor de mensen die ze ontmoet en voor hun verhalen.