Nee, klaar was Gerrit er zeker niet voor. Tenminste, dat vond hij zelf, ook al studeerde hij vandaag af en mocht er vanaf nu ‘arts’ achter zijn naam gezet worden. Maar wat moest hij daar in Godsnaam mee? Plannen had Gerrit niet. Wilde hij eigenlijk wel dat vak in? Maar nog geen twee weken later bleek alles toch weer heel anders te zijn gelopen. Zat hij zomaar, min of meer gedwongen, ergens op de Betuwe in een huisartsenpraktijk weekenddienst te draaien. Op het nippertje had hij in zijn oude stamcafé nog de een of andere schoonheidsspecialiste kunnen versieren en over weten te halen om dat weekend zijn achterwacht te zijn. Maar al bij het eerste telefoontje, nog geen minuut nadat hun dienst was begonnen, was dat gekke meisje aan de lijn, wier strapatsen hun hele weekend zouden gaan domineren...
