Beth, net twintig jaar, zit in de gevangenis. Ze praat liever niet over haar leven daarvoor of over waarom ze daar zit. Totdat haar therapeut haar vraagt een lijst te maken van de goede dingen in haar leven: Pleegvader nr. 1, flirten in de bioscoop, de geur van een pasgeboren baby. Ze laat liefde zien, vriendschap en moederschap.
Maar vooral laat ze de rauwe randen van het volwassen worden zien in een omgeving die geen kindertijd tolereert. Zelfs lezers die al kunnen vermoeden wat er is gebeurd, gaan door de grond als de ontknoping zich aandient.
