Ik vind het moeilijk om te kiezen welk boek ik zal lezen. Meestal kijk ik of de omslag van een boek mij aanspreekt en dan lees ik even de korte inhoud ervan. Als beide mij interesseren, dan beslis ik om het daadwerkelijk te lezen zoals bij dit boek “Beschermengel”. Ik zag dat het deels over leeftijdsgenoten ging, over een gezin met liefhebbende ouders die het verschrikkelijke nieuws krijgen dat hun oudste zoon verongelukt is. Omdat ik zelf onlangs een rijbewijs voor mijn brommer heb gehaald leek het mij niet slecht om hier iets over te lezen, en om inzicht te krijgen over hoe zwaar het voor de hele familie moet geweest zijn, om met veel verdriet het overlijden te verwerken.
Het was een enorm boeiend en meeslepend verhaal dat je vanaf de eerste pagina aangrijpt. Jongeren die zich klaarstomen voor hun eindejaarsbal en zich voorbereiden op hun toekomst. Het ongeluk, waarbij Johnny sterft, en de dramatische afloop van die avond, dat is de basis van het boek. De schrijver richt zich vooral op het verwerkingsproces van het ganse gezin. De familie en zijn vriendin die Johnny plots nooit meer te zien zullen krijgen. Het grote verlies heeft een enorme impact op iedereen van en rondom de families, en iedereen gaat er op zijn of haar eigen manier mee om. Het verhaal wordt heel duidelijk gebracht en er is geen moment geweest dat ik niet meer kon volgen of dat het mij niet meer boeide. Er wordt veel verteld over het verleden van de families, waardoor je de reacties van bepaalde personen goed kan begrijpen. De mama van Johnny krijgt het heel zwaar en verliest psychisch en lichamelijk de kracht om het gezin overeind te houden. Johnny keert op het juiste ogenblik terug als beschermengel, hij kan enkel gezien worden door zijn mama en broertje. Deze twee putten hier enorm veel kracht uit en kunnen die kracht gebruiken om hun gezin door deze moeilijke tijd heen te helpen. Het lijkt misschien vreemd maar als je eenmaal aan het lezen bent dan besef je dat, de teugkeer van Johnny als engel, echt niet onrealistisch lijkt. Hij is tijdelijk even teruggekomen om onafgewerkte zaken tot een goed einde te brengen. Zodra hem dat gelukt is keert hij voorgoed terug naar het hiernamaals. Tegen het einde wordt de verhaallijn wel wat voorspelbaar, maar toch geeft de schrijver nog een verrassende wending aan het verhaal. Nooit eerder heb ik een boek over een dergelijk onderwerp gelezen. Het heeft me wel de ogen geopend hoe groot en zwaar “verdriet” kan zijn bij het verlies van een dierbaar persoon. Gelukkig heb ik dit zelf nog niet hoeven meemaken. In dit verhaal heb ik mij niet echt kunnen identificeren met een personage, dit was voor mij ook niet nodig vond ik.
Zelf vond ik het een leerrijk en goed boek. Ik heb uit dit verhaal geleerd dat zulke drama’s en hun verwerkingsprocessen niet te onderschatten zijn. Er zijn dingen bij die mij echt bij zullen blijven. Voor mij en mijn leeftijdsgenoten is “de dood” en “verwerkingsproces” nog een beetje taboe, maar toch zou ik hun dit boek willen aanraden. Vanaf nu ga ik een beetje voorzichtiger zijn met mijn brommer op de weg omdat ik mijn familie en vrienden dit zeker wil besparen.
